+1 (949) 536-5799
The First Persian Medical Magazine by Healthcare Professionals In North America
تاریخ ارسال : ۰۸ دی ۱۴۰۰
مشکلات کنترل ادرار به‌اختصار بی‌اختیاری ادراری نامیده می‌شوند که نسبتاً شایع هستند. بی‌اختیاری ادراری برای اکثر افرادی که مبتلا می‌شوند ناخوشایند است. از آنجا که به کمک روشهای درمانی می‌توان بسیاری از موارد بی‌اختیاری را درمان کرد و یا بهبود بخشید، در این مقاله از سری مقالات اطلاعات بیماری ها در مجلۀ سیب می‌بینیم که خود ادراری از چیست و برای درمان شب ادراری چه باید کرد.
فهرست مطالب
به هرگونه مشکلِ کنترل و نگه‌داشتن ادرار که باعث نشت یا خروج ناخواستۀ ادرار شود بی‌اختیاری ادراری (Urinary Incontinence) گفته می‌شود.
حدود ۱۳میلیون آمریکایی که ۸۵ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند دچار نوعی از بی‌اختیاری ادراری هستند. این مشکل در زنان و افراد بالای ۶۵ سال شایع‌تر است؛ به‌طوری‌که یک سوم مردان بالای ۶۵ سال و تقریباً نیمی از کل زنان در سنین مختلف درجاتی از بی‌اختیاری را در برهه‌ای از زندگی خود تجربه می‌کنند.
بی‌اختیاری ادراری به‌خودیِ‌خود بیماری نیست و یک علامت است که دلایل متفاوتی می‌تواند داشته باشد. لذا نخستین گام در درمان این مشکل یافتن علت است.
برای اینکه ببینیم خود ادراری نشانه چیست باید با ساختار مثانه و مکانیسم دفع ادرار اندکی آشنا شویم. مثانه، که محل نگهداری ادرار است، دو دریچۀ عضلانی به نام اسفنکتر (Sphincter) دارد که بیشتر مواقع بسته است.
ما نمی‌توانیم دریچۀ داخلی را کنترل کنیم و معمولاً وقتی که حجم ادرار درون مثانه به حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ سی‌سی می‌رسد؛ این دریچه به‌وسیلۀ رفلکس‌های عصبی و غیرارادی (خارج از کنترل ما) باز می‌شود و ادرار به پشت دریچه ادراری خارجی می‌آید.
در این حالت فرد احساس می‌کند که نیاز به ادرار کردن دارد. وظیفۀ دریچۀ خارجی کنترل و نگه‌داشتن ادرار است تا زمانی که موقعیت و امکان ادرار کردن به وجود آید. دریچۀ خارجی در بدو تولد کارایی ندارد و از این رو نوزادان و کودکان کم‌سن قدرت کنترل ادرار خود را ندارند.
وقتی کودک بزرگ‌تر می‌شود با درخواست والدین سعی می‌کند ادرار خود را نگه دارد و به مرور این کار را یاد می‌گیرد. اگر به هر دلیلی و در هر سنی، دریچه‌های داخلی یا خارجیِ ادراری کنترل جریان ادرار را مختل کنند، بی‌اختیاری ادراری به وجود می‌آید. در ادامه می‌بینیم که علت خود ادراری از چیست.
شایع‌ترین علت خود ادراری در بزرگسالان شامل موارد زیر است:
باید توجه داشت که، بیماری خود ادراری ممکن است موقتاً و در اثر عواملی مانند عفونت‌های ادراری یا عفونت داخل لگنی اتفاق بیفتد. همچنین یک فرد ممکن است دو یا چند نوع از بی‌اختیاری ادرار را هم‌زمان داشته باشد.
بی‌اختیاری ادرار در کودکان یک مشکل نسبتاً شایع است که گاهی خود‌به‌خود برطرف می‌شود. علت خود ادراری در کودکان در شب اغلب ناشناخته است؛ اما، شایع‌ترین علت‌های خود ادراری در کودکان عبارت‌اند از:
پیشتر دیدیم علت خود ادراری چیست، حالا ببینیم که باید برای درمان شب ادراری چه کنیم. برای حل این مشکل اول باید این سؤال را از خود بپرسیم که خود ادراری نشانه چیست. پاسخ این سؤال را پزشک شما، با معاینۀ فیزیکی و پرسیدن شرح‌حال کامل، می‌دهد و درمان مناسبی را پیش خواهد گرفت. در ادامه راه‌های درمان عدم کنترل ادرار را بررسی می‌کنیم.
نوشیدنی‌های حاوی کافئین و مواد خوراکی حاوی شکلات باعث افزایش میزان ادرار و تشدید حالت اضطرار (Urgency) برای دفع ادرار می‌شوند. چای، قهوه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا و انواع نوشابه‌های حاوی کافئین و کربنات از این دسته هستند.
کم کردن مصرف مایعات به‌خصوص پیش از خروج از منزل، که دسترسی به توالت سخت‌تر است یا پس از غروب آفتاب و نزدیک به زمان خواب، می‌تواند در کنترل بی‌اختیاری ادراری در برخی از افراد مؤثر باشد. مصرف الکل نیز باید کم شود؛ زیرا، مصرف حتی یک بطری آبجو می‌تواند باعث افزایش میزان ادرار و تشدید حالت اضطرار شود.
برخی از انواع بی‌اختیاری ادراری به‌خصوص بی‌اختیاری ناشی از فشار عصبی (Stress Incontinence)در افراد چاق شایع‌تر هستند و افزایش وزن و چربی شکمی این مشکل را تشدید می‌کند. ورزش، تحرک کافی و رژیم غذایی مناسب می‌تواند باعث کاهش این مشکل شود.
این روش به افرادی کمک می‌کند که دچار بی‌اختیاری اضطراری (Urge Incontinence) یا بی‌اختیاری ناآگاهانه
(Reflex Incontinence) هستند تا از قرارگرفتن در شرایط اضطرار جلوگیری کنند.
با نظر پزشک معالج ممکن است به فرد توصیه شود که هر 2 تا ۴ ساعت یک بار یا در ساعت‌های مشخصی به توالت برود؛ در ادامه این روش ممکن است فرد فاصله بین استفاده از توالت را به‌آرامی افزایش بدهد و در حقیقت از این طریق مثانه‌اش را برای نگهداری میزان بیشتری از ادرار و کنترل حالت اضطرار آموزش دهد. به این روش Bladder Re-training گفته می‌شود.
در این روش، حرکاتی خاص به‌صورت منقبض کردن و ریلکس کردن متناوب عضلات لگن با هدف تقویت این عضلات به کار برده می‌شود. این تمرینات به نام Kegel Exercise نیز شناخته می‌شوند.
از سایر تمرینات می‌توان به تقویت عضلات واژن به روش Vaginal Weight Training اشاره کرد. هر دوی این روش‌ها بهتر است پس از مشورت با پزشک و دریافت آموزش لازم انجام شود. تمرینات تقویت عضلات لگن ممکن است با استفاده از روشهای خاص مانند Magnetic Therapy نیز همراه شود.
گاهی افزایش میزان ادرار یا بی‌اختیاری ادراری ممکن است از عوارض مصرف دارویی خاص باشد که با قطع آن مشکل فرد حل می‌شود. همچنین برای برخی از افراد می‌توان داروهایی تجویز کرد که مشکل بی‌اختیاری آن‌ها را درمان کند یا بهبود ببخشد. بنابراین، هر فرد مبتلا به بی‌اختیاری ادراری باید حتماً در این زمینه با پزشک معالج خود مشورت کند و به دلایلی، مانند شرم و خجالت، درمان خود را به تأخیر نیندازد.
به افرادی که مثانۀ بیش‌فعال دارند و با هیچ یک از روشهای گفته‌شده بهبود پیدا نکنند؛ ممکن است پیشنهاد شود که از یک وسیلۀ مولد جریان الکتریکی استفاده کنند که به فرد کمک می‌کند کنترل بهتری بر مثانه خود داشته باشد. البته انجام این روش برای همۀ موارد بی‌اختیاری ادراری مقدور نیست.
درصورت موفقیت نشدن با روشهای گفته‌شده، ممکن است از روشهای مختلف جراحی با نظر پزشک استفاده شود. مثلاً برای افراد چاق و کسانی که بی‌اختیاری اضطراری (Urge Incontinence ) دارند، که بر اثر سرفه یا خندیدن دچار نشت ادرار می‌شوند، ممکن است از روش Bladder Neck Surgery استفاده شود.
در این روش مثانۀ فرد که اصطلاحاً دچار افتادگی شده است به کمک جراحی بالا کشیده می‌شود. به سایر روشهای درمان مانند قرار دادن دریچه ادراری مصنوعی و تزریق کلاژن در اطراف مجرای ادرار می‌توان اشاره کرد.
پرسش‌و‌پاسخ
مطالب مرتبط
مصرف مواد غذایی در طول روز، در بسیاری از موارد تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن را به …
رژیم کتوژنیک یکی از رژیم‌های غذایی پرطرفدار است که در این مقاله قصد داریم نگاهی دقیق‌تر به آن …
در بخش اول مقال نقش درمانی روزه داری در کاهش وزن ( قسمت اول ) در مورد اثرات …
در مقاله پیشین درباره روش های مختلف طب سنتی چینی سخن گفتیم. در این شماره به سایر فواید …
ارسال نظر
2020 seebmagezine.com. All rights reserved.
تمامی حقوق محفوظ و متعلق به سیب، مجله پزشکی-سلامت ایرانیان آمریکا می باشد