تاریخ ارسال :
۲۵ مهر ۱۴۰۲
این هفته شارون کیماتی ویراستار بخش انرژی رویترز می نویسد: “بدون من بمیر، هرگز از من تشکر نکن. به سادگی در من خرامان باش، اما هرگز مرا احساس نکن. پیوسته همدم و نظاره گرت هستم، ولی هرگز سخن نمی گویم. همیشه در کمین تو، اما هرگز دیده نمی شوم. من چی ستم؟ مسلما، هوا یا صحیح تر، آلودگی هوا !“
۱. کاهش طول عمر
پژوهش های آلودگی هوا غالبا در ارتباط با سلامتی انسان، و اخیرا شامل کاهش میانگین طول عمر نیز بوده است. یکی از برجسته ترین پژوهش ها توسط پروفسور جرج دی. ترستن در سال 1987، برای اولین بار رابطه بین ریز گردهای معلق کوچک تر از 2.5 میکرومتر (2.5 هزارم یک میلیمتر، به اندازه یک باکتری متوسط) در هوا، به نام PM2.5 را با میزان مرگ و میر مربوطه نشان داد. وی همچنین روشی جهت تفکیک منابع ویژه تولید ذرات PM2.5، به ویژه توسط سوزاندن زغال سنگ را ابداع نمود.
به گزارش رویترز، اخیرا انستتو سیاست انرژی در دانشگاه شیکاگو (EPIC) در جدیدترین گزارش ”کیفیت هوا و شاخص طول عمر“ (AQLI) اعلام کرد در اثر رشد سریع صنایع و جمعیت در کشورهای جنوب آسیا، میزان آلودگی ذرات معلق در هوا در مقایسه با شروع این قرن بیش از 50 درصد افزایش یافته، و سایر تهدیدات بهداشتی را تحت الشعاع قرار داده است.
این مطالعه که با استفاده از دادههای ماهوارهای از میزان ریز گردها تهیه شده، پیش بینی می کند که کاهش میانگین طول عمر مردم در آلودهترین کشور جهان، بنگلادش، برابر با 6.8 سال برای هر فرد، در مقایسه با 3.4 ماه در ایالات متحده است.
همچنین، کشور هندوستان که در یک دهه اخیر حدود 59 درصد از آلودگی هوا در جهان را تولید کرده، در برخی مناطق مواجه با بحران کاهش طول عمر است. در دهلی نو، یکی از پر جمعیت ترین و آلوده ترین کلان شهرهای جهان، میانگین طول عمر بیش از 10 سال کاهش یافته است.
در مقابل، کشور چین با اعلام ”جنگ علیه آلودگی“ در عرض یک دهه اخیر موفق به کاهش ریز گردهای PM2.5 به میزان 40 درصد شد، که تقریبا به تنهایی موجب بهبودی میانگین میزان آلودگی در سطح جهان گردید.
این گزارش دانشگاه شیکاگو تصریح می کند که حدود سه چهارم از اثرات نامطلوب آلودگی هوا بر سلامتی انسان، تنها در شش کشور: بنگلادش، هند، پاکستان، چین، نیجریه و اندونزی متمرکز است. در حال حاضر تقریباً تمام کشورهای آسیای جنوب شرقی به خاطر “سطح آلودگی ناایمن“، مواجه با کاهش میانگین طول عمر به میزان 2 تا 3 سال هستند.
این پژوهش تخمین زده است که اگر ریز گردهای PM2.5 به سطوح توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی کاهش یابد، میانگین طول حیات در سراسر جهان 2.3 سال افزایش می یابد.
آلودگی هوا از عوارض تا نحوه مراقبت
۲. بهبود بیماری های قلب و عروق در نتیجه کاهش آلودگی هوا
اخیرا پژوهش دیگری، و تصادفن طبق اصل برهان خلف، نشان می دهد که بیماری های قلب و عروق به صورت فوری و پایدار با کاهش آلودگی هوا، بهبود چشمگیر یافتند.
در ژانویه 2016 ، کارخانه کُک شننگو، یکی از بزرگترین کارخانههای فرآوری زغال سنگ برای تولید زغال کُک مورد استفاده در صنعت فولاد، واقع در جزیره نویل در رودخانه اوهایو در نزدیگی شهر پیتزبورگ در ایالت پنسیلوانیا پس از دهه ها فعالیت تعطیل شد.
پژوهشگران دانشکده پزشکی گروسمن در دانشگاه نیویورک با مدیریت پروفسور جرج دی. ترستون، بلافاصله اقدام به انجام یک مطالعه سه ساله، جهت ارزیابی اثرات کوتاه مدت و دراز مدت سلامتی جامعه محلی در نتیجه تعطیلی این کارخانه نمودند.
نتایج این بررسی در مجله ”پژوهش زیست محیطی: تندرستی“ نشان می دهد، میانگین روزانه غلظت دی اکسید گوگرد، محصول سمی و جانبی تولید کُک، تا 90 درصد در ایستگاه محلی پایش آلودگی هوا کاهش یافت، و در ایستگاه پایش دیگری در فاصله 10 کیلومتری این کارخانه، 50 درصد کاهش داشت. همچنین، میزان آرسنیک در ریز گردهای معلق قابل استنشاق و ناشی از احتراق زغال سنگ، 66 درصد کاهش یافت.
طبق آمار اداره بهداشت عمومی ایالتی، میانگین تعداد مراجعین هفتگی به بخش های اورژانس محلی برای مشکلات قلبی، بلافاصله پس از تعطیلی این کارخانه به میزان 42 درصد کاهش یافت.
همچنین، میانگین تعداد بستری های سالانه بیماران قلبی، به میزان 33 مورد، در مقایسه با بازه سه ساله قبل از تعطیلی کارخانه، کاهش یافته است. این موارد شامل کاهش 13 بستری متوسط سالانه برای بیماری ایسکمیک قلبی (معمولاً حمله قلبی)، و کاهش 12 بستری متوسط سالانه برای موارد عروق مغزی (غالبا سکته مغزی) بود.
بررسی های گسترده و جامع آماری این پژوهش نشان میدهد که دستاوردهای سلامت قلبی-عروقی مشاهده شده، در نتیجه کاهش جمعیت و یا سایر شرایط بهداشتی نبوده است.
دکتر ترستون میگوید: ”بررسی ما به شواهد علمی فزاینده یی میافزاید که نشان می دهد خط مشی پایش و کاهش آلودگی هوای ناشی از سوختهای فسیلی، مزایای عینی و ملموس برای سلامت عمومی مردم دارد… مزایای کاهش چشمگیر آلودگی هوا، همانند بهبودی روز افزون و پایداری است که پس از ترک سیگار حاصل می گردد.“
دکتر یوسف جلالی
source