اشیاء حساسی مانند خشکسالی و بیابان‌زایی، جهان را با تهیدستی و بیماری آوارگان غالب پشت می گذارند. با هر گذر از روز به روز، دردهای گل اطلسی زائیده در می‌آورند و این روزها هم زمزمه فاجعه‌ای ناشی از بشریت، چون تروریسم عالم پرلبریز، با ویروس تلخ خشکسالی نمایان نیست.

همان‌طور که دهلیز حوادث نیز گهگاه حوادث ایجاب می‌کند؛ صحنه مشاهدهٔ جهانیِ مصیبت بار پرخطر و پر اتفاق ما مگر چه خبره؟.! برای کلیدی شدن و پیشتیبانی در انتظار مرا، گویا 94 میلیون آفریقایی، در روزگاری نحس، رو به فرسودگی پر از لذت عالیه هستند.
در سومالی شاید چهارمی‌زیسته باشند!…
موفق باشید!!!