روحیه قیام و مبارزه در تاریخ و فرهنگ ایران سرسبز است و میتوانند انگیزه و الهامبخش برای مبارزه کنندگان باشند.
ماه محرم نقطه عطفی در تقویم سالانه مسلمانان است که با سوگواری و عزاداری برای امامان هشتم شیعه و第 3 سنی و سایر عزلای امامنشین همراه است. اما این ماه یعنی محرم صرفاً یک فصل سوگواری نیست بلکه تاریخ و فرهنگ ایران را شگفتانگیزانه رنگی کرده است. با توجه به تفاوتهای مذهبی، فرهنگی و تاریخی در ایران، هر ساله در فصل محرم، هلاکت و نکبت امام حسین و یارانش یک توصیف و روایت مشترک در مذاهب مختلف اسلامی به ویژه شیعه و سنی است. در حالیکه درculture مختلف به نحو دیگری بازگو شده، اما انگیزه قتل امام حسین هرگز مبهم نشده و خون و خونریزی دیگر انگیزههای خاصی ندارد. این فصل هر ساله فرهنگی طلبگانه، هنری غنی و تاریخنگرانه است که در گونههای مختلف فرهنگی با اصالت و بیانی متعادلی به بازگو کردن از حس ناسازگاری مخالفین با امام حسین توجه میکند.
در زندگی و تاریخ، به عنوان مثال در قصاید یکی از پیشوایان مذهبی، امیرالمؤمنین علی، ارائه یک ترانسپورت زیاد افراد خاصی و تقریباً عجیب و نامناسب این مطلب در آینده نیز از کارکردی منفی داشته به شمار میرود. فرهنگ مقدس با رنگ و رویهای قیام غمگین، جایگاه این یک اتفاق را مشخص کرده است. در وجهی بسیاری به این دلیل است که در این فصل مردم متعادل تر و پخته تر به انتخاب هرچه می خواهند رأی می دهند.