فعالیت بدنی و سلامت مغز: یک مسیری که می‌تواند شدت زوال شناختی را کاهش دهد

فعالیت بدنی یک عادت سالم است که چندین دهه برای تداوم آن تلاش می‌کنیم. مخصوصاً برای دست‌اخوردگان بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا، و بیماری‌های قلبی. در چندین سال گذشته، فراموش نکرده‌ایم که فعالیت بدنی برای ما نکاتی همیشه مهم دارد. مخصوصاً زمانی که سرنوشت‌مان به سمت پیری فرار می‌کند. امروزه می‌دانیم که فعالیت بدنی هم‌چنان در تداوم سلامت جسمانی نقش دارد، می‌تواند به محافظت از مغز در برابر پیری کمک کند.

یک تحقیقی که در سال ۲۰۱۷ منتشر شده نشان می‌دهد، فعالیت بدنی پایدار در طول زمان می‌تواند به کاهشی چشم‌گیر در سرعت زوال شناختی کمک کند. این تحقیق به‌طور عمده بر داده‌های ۱۳ тысяч بزرگسال اداره سلامت و بازنشستگی ایالات متحده تمرکز کرده است. افراد شرکت کننده این تحقیق مامور بودند میزان و شدت فعالیت بدنی خود را در طول ۱۶ سال گزارش کنند.

تحقیق انجام شده مشخص کرد که هرچه فعالیت بدنی پایدار باشد، عملاً سرعت زوال شناختی به تاخیر می‌افتد. بدین معنی که اگر فردی به‌طور مداوم فعالیت بدنی می‌کند، می‌تواند از شروع زوال عقل یکسال یا دو سال جلوگیری کند.‌این تحقیق از یک معادله آماری برای کاهش زوال شناختی استفاده کرد که نشان می‌دهد یک فعالیت بدنی مهم‌تر از یک فعالیت بدنی دیگر است.

مهم‌ترین چیزی که در این تحقیق فاش شده این است که حتی فعالیت‌های کم‌رنگ هم می‌تواند مفید باشد. مثلاً اگر کسی یک بار در هفته ورزش می‌کند، به‌طور کلینیکی یک ضریب تأخیر در کاهش زوال شناختی را تجربه می‌کند. با افزایش فعالیت بدنی، این فواید افزایش می‌یابد. بدین معنی که اگر هر هفته چند بار فعالیت بدنی را داشته باشیم، در ابتدا ممکن است کاهشی زیادی در کاهش زوال مشاهده نشود، اما با تکرار این عادت، در نهایت می‌توان انتظار این را داشت که سرعت کاهش زوال قابل سنجش باشد.

قوی‌ترین نقش در این تحقیق، معتقد هستند که در شخصی است که توانایی پیشگیری از پیری را دارد. البته این یک نکته مهمی است که نتیجه تحقیق را غیرعادلانه نشان می‌دهد. بعنوان یک متخصص در این زمینه توصیه می‌کنم برای کسانی که عملکرد بدنی هم‌چنان را دارند، توصیه‌هایی داشته باشیم. موردی که زمانی ممکن است ترجیح دوباره به فعالیت بدنی را داشته باشیم.

سرانجام، محققان با یک صدرایی اطمینان‌旳مندی صحبت کرده‌اند: پیشگیری از پیری و شروع زوال شاکتی را می‌توان با تلاش‌های مداوم در تمرینات ورزشی تأمین کرد.