زلزله‌های اقتصادی و زیست‌محیطی سبب شده که بسیاری از ما از شهرهای کوچک و روستاها به شهرها کوچ كنیم. با نظردادی به این vấn đề؛ چه باید کرد؟

اهمیت این موضوع در آن است که پدیده مهاجرت با دامن زدن به حاشیه‌نشینی در حال تبدیل به یک آسیب جدی اجتماعی است. تنها با ارائه بسته‌های حمایتی و اولویت‌داشت مهاجرت معکوس می‌توان از آسیب‌های این موضوع پیشگیری کرد.

بر پایه شواهد، یکی از دلایل اصلی مهاجرت مردم از مناطق کم برخوردار به دلیل قرار گرفتن و تمرکز بهترین امکانات آموزشی و بهداشتی در کلانشهرها است. توسعه حوزه‌های درمانی و سلامت محور و توجه به موضوع درمان در دسترس در روستاها و شهرستان‌های کوچک می‌تواند تا حدود زیادی آمار کوچ اجباری مردم را کاهش دهد.

بر این اساس عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی نیز تاکید کرده است که در این شرایط تدوین یک بسته حمایتی برای مهاجرت معکوس از حاشیه کلانشهرها ضروری و غیرقابل اجتناب است. این بسته می‌تواند شامل مجموعه‌ای از سیاست‌های حمایتی در حوزه آموزش، درمان، بهداشت و اشتغال باشد.

با توجه به این موضوع، احتمالا یکی از راه‌های جلوگیری از کوچ اجباری مردم از روستاها، افزایش بودجه در حوزه‌های بهداشت و درمان در شهرستان‌ها است. دوستانสมาชای کمیسیون اجتماعی بر این عقیده‌اند که با درست کردن بسته‌های حمایتی از حاشیه کلانشهرها، مرزهاe که بین شهرهای بزرگ و کوچک تعیین می‌شود، روی می‌تواند اتفاقی مثبتی افتد و شاهد عادی شوند که شهرهای بزرگ تبدیل به شهرهاي کم جذبه‌ای معکوس شوند.

همچنین واضح است که برای افرادی که به صورت داوطلبانه برای بازگشت به شهر و دیار خود اعلام آمادگی می‌کنند، هم باید در قالب این بسته‌های حمایتی تسهیلاتی در حوزه اشتغال و وام‌های خوداشتغالی فراهم شود. برای مثال، برای یکی از روستاها با هزینه ۶ میلیاردی سرمایه گذاری در حوزه شیلات و پروش ماهی انجام شد و با همین تسهیلات نزدیک به ۲۰۰ خانوار که از آن روستاها مهاجرت کرده بودند، دوباره به محل زندگی خود بازگشتند.

در حقیقت اگر سیستم حمایت درست و اصولی به همراه شرایط لازم وجود داشته باشد، روستا نشین هم ترجیح می‌دهد در محل زندگی بومی، کسب و کار داشته باشد تا مشکلات مهاجرت و حاشیه نشینی را برای خود و خانواده‌اش تحمل کند.