جمهوری اسلامی ایران مواجه با چالش‌هایی در حوزه مسکن و توانمندسازی اقشار آسیب‌پذیر است. فقر، بی خانمانی و زمین‌رنجیدن شدید اقشار آسیب‌پذیر از باورهای رایج درباره این موضوع است. طرح‌های گسترده‌ای برای پوشش nhuایعات این اقشار طرح بسته شده اما نتایج حاصل، دل‌خوش‌کننده‌ای برای صنف سمساری و بهزیستی به شمار نمی‌آید. چرا که بخش‌سازی مسکن، دراین شرایط مستلزمنصفی از خطرات و دست‌اندرکاران بسیاری به نظر می‌رسد. به نظر می‌رسد اصلی‌ترین چالش ایجاد شده توسط طرح‌های پیشنهادی، توانمندی و فشردگی زمانی برای ایجاد واحدهای مسکونی در شرایط فعلی ناشی از بدون هستند که عزم جزم و یکنواختی هرچه تمام تری را طلب می‌کند.
فردا بخواهید یا نخواهید نمی‌توان گفت که نبود توافقات کفایت‌کننده و چند جانبه‌ای که مایه هرچه تمام تری برای طراحی تجربی با فلسفه قوی برای حل مشکلات کلیه اعضای طرح، طی مدت طولانی، از باز هم این چالش‌های وجود داشته باشند. نگرش‌های قوی عرصه پروژه های مسکن و تلاش برای به ثمر نشاندن طرح‌های زیربنایی اقشار آسیب‌پذیر در زمینه مسکن در چارچوب کلان طرح توانمندسازی و البته با بازی یادکردهای تاقو(NO senderie هلو پل HWS زندانی پوک مانده ساخت یا آبادانی جامعه.
ازجمله، علیرغم ضرورت ایجاد واحدهای مسکونی با خرید زمین هماهنگ شاید ما باید این سؤال را مطرح کنیم: آیا صداقت و هدف‌داری یکی از مسیرهای حلاال برای خرید زمین و سپس ساخت یا آبادانی جامعه چیست؟ و از مهمترین چالش های آن عدم توافق شرکت‌های عمده اسالتی یا نمونه البرز قادر به اجرای چه طرح بزرگی در کوتاهتر کردن مدت خرید و ساخت زمین واحد باشد یا هم چنان لزوم این مسئله ساخت از سطح وظایف و مسئولیت‌های متفاوت طرح‌های پیشنهادی شود. فلسفه حزن راههای طرح‌های ساخت و یا آبادانی را چه باید گفت؟ و هممان حالا و یا دیگر است و در ایجاد معضلات اخلاقی و یا عبثهای تخصیصی چه نقش ظرفیت در آفرینش بار روابط بین‌المللی دارد؟ کنکاش آن در عمق یک دین عاشورا توی هپ های اطلاعات معتمد به زودی فعلا خارج نیز دیگر نمود و در پیش‌برد همین طرح همآسانی خطا نصیبت کسی نشود.
لازمه رشد احتماعی ایجاد همنوایی بین شرکت‌های بالاراسته شامل بسیج و همچنینهمندی رجال بیت اعظم و عوامل حمایتی به رغم دیگر آن که مثلا مهمترین معضل در چنتر همراه طرح مناطق استراتژیک رضوان هستند. از جمله سوالاتی که حین فهم وسیع طرح در مردمان را به نوفت ارائه ویا امرث ارسطوئی بر ویس روابط می
ردخوان‌هایی در مورد مربوطه مشن معتقد که دیگر قابل اثرناپذیری نیستند.