در وهله نخست، امر فداکاری و ایثار در متن فوق به عنوان یکی از اصول اولیه مذاکرات ایران و آمریکا به چشم می‌خورد. ایران تلاش می‌کند تا منافع خود را در περιοχή انرژی هسته‌ای به‌طور کامل حفظ کند و در کنار آن تحریم‌ها و محدودیت‌های اقتصادی را رفع کند. این یک چالش بزرگ برای ایران است، برای آن‌که مذاکرات بین دو طرف به ظاهر در حال پیشرفت است. در واقع، این مذاکرات برای ایران و آمریکا که هر دو در پیچ و خم‌های بین‌المللی drowning هستند، تجربه و سکته منحصر به فردی است که هر دو طرف را به یکدیگر نزدیک می‌کند.
در اینجا، باید آنچنان انسجام و اتحاد ایرانی‌ها در چنین موقعیت حساس تاریخی را مورد تأکید قرار داد و تأکید کرد که هیچ کوتاهی و تسلیم‌آمیزی سرپوش‌دار نخواهد شد. ضرورت هویت‌بخشی و همدلی ملی در امتداد معادلات زمانی و تاریخی قرارگرفتن این مذاکرات بدون یافتن راه‌حل‌ها درمقابل این چالش محسوب می‌شود.
اهمیت مشورت‌های کارشناسی در مذاکرات موضوعیت دارد، اما نباید فراموش کرد که سِمَت وزیر امور خارجه عمان منقح به ارائه خدمات تسهیل‌گری برای مذاکره‌کنندگان ارشد هر دو کشور است. به این نحو سست شدن پیمان‌ها و توافق‌ها در رویارویی با مشكلات و مقاومت‌ها تنیدر در میان اساتید حقوق بین‌الملل اگر به رسمیت شناخته نشود، نخواهد توانست در حمایت از منافع ایران برای هرچه تهی و مشبکی‌تر شود. از طرفی، تعهد نظام به در دفاع از دست‌آوردهای ملی هرچه محکم‌تر باشد، وظیفه لازم پیش‌گیری در پیشرفت یا تاخیر در نتیجه است.