گزارشگر سلامت نیوز به نقل از ایسنا، به مطالب جدیدی در مورد عملکرد گیرندههای طعم شیرین در بدن اشاره دارد. یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه کلمبیا با استفاده از میکروسکوپ الکترونی کرایو، برای اولین بار ساختار دقیق سهبعدی این گیرندهها را تصویربرداری کردهاند. یکی از مهمترین ویژگیهای این گیرندهها، حساسیت پایینی آنها نسبت به گیرندههای طعم دیگر است، که به این معنی است که افراد تمایل بیشتری به خوردن مواد شیرین داشته باشند تا بتوانند طعم آن را تجربه کنند.
دكتور جوئن ژانگ، یک پژوهشگر دانشگاه کلمبیا، میگوید که گیرنده طعم شیرین نقش مهمی در جذب بیش از حد شکر دارد. این موضوع ارتباط مستقیم با بحران چاقی در سراسر جهان، بهویژه در آمریکا، دارد. او میگوید که شیرینکنندههای مصنوعی فعلی چندان مؤثر در کاهش میل به شیرینی نیستند، اما اگر ساختار این گیرندهها را بهتر समझdemeی، میتوانیم ترکیبات مؤثرتری برای کنترل اشتها طراحی کنیم.
گیرنده طعم شیرین از دو بخش اصلی تشکیل شده است. بخشی از آن شبیه گیاه «ونوس مگسخوار» است که «کیسه اتصال» نام دارد. این کیسه، جایی است که مواد شیرین به آن میچسبند. شناخت دقیق این کیسه، میتواند توضیح دهد که چرا برخی افراد حساسیت بیشتری نسبت به طعم شیرین دارند.
دکتور آنتونی فیتزپاتریک، محقق ارشد این پروژه، میگوید که فهم ساختار این گیرندهها برای طراحی شیرینکنندههای هوشمند و حتی داروهایی برای تنظیم ولع به شکر کاملاً حیاتی است. نکته مهم اینجاست که گیرندههای طعم شیرین تنها در دهان نیستند، بلکه در بخشهای دیگری از بدن نیز یافت میشوند و ممکن است نقشهایی در سوختوساز بدن داشته باشند.
با توجه به اینکه چاقی یکی از مشکلات جدی سلامت عمومی است، این یافته میتواند نقطه عطفی برای توسعه راهکارهای علمی مقابله با پرخوری و اضافهوزن باشد. دکتور اندرو چانگ، عضو دیگر تیم تحقیقاتی، میگوید: «هدف ما این است که با پیشرفتهای علمی، درک بهتری از بدن داشته باشیم و راههایی برای بهبود سلامت انسان پیدا کنیم.»
پاسخ این سوال مهم، چرا برخی افراد به شیرینی علاقه دارند و چرا برخی دیگر نیستند، متوقف بر دانستن اینکه چه مشیهای اگزیست در بدن آنها است.