مسکن یکی از نیازهای بنیادین و حیاتی انسانی است که دسترسی به آن تحت تأثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قرار دارد. در دهه‌های اخیر، افزایش نرخ تورم، نوسانات ارزی و کاهش خریداری قدرت عمومی، فشارهای سنگینی را بر بودجه خانوارهای ایرانی وارد کرده است. در این میان، مستأجران به‌ویژه در شهرهای بزرگ با مشکلات جدی در پرداخت ودیعه و اجاره‌بهای مسکن روبه‌رو هستند. دولت با طرح وام ودیعه مسکن، گامی مهم برای حمایت از این قشر برداشته است.
این طرح از طریق سیاست‌های حمایتی دولت، قصد دارد فشارهای مالی روی خانوارها را کاهش دهد و شرایط سکونت پایدارتری را فراهم کند. از برجسته‌ترین ویژگی‌های این طرح، وام برداری بدون بهره (برای اقشار کم‌درآمد) و پرداخت به صورت مدت dài است. این تغییر بسیار مهم در این طرح هم‌چنین می‌تواند به خلع سلاح از مستأجران کمک کند.
از دیگر جنبه‌های مثبت این طرح، تسریع در فرآیند وام برداری و_elimination Từ زبان تخصصی است_. لزوماً برای هر فردی مناسب نیست. می‌تواند برای مستأجران بسیاری به‌عنوان یک راه‌حل ارزان باشد. برای مثال میتوان به این موارد اشاره کرد: چون زمان صرف زمان و منجر به کسر از وقت بازرگانان می‌شود، از این جهت هم‌چنین کارآمدتر است.
طی نظر کارشناسان، این طرح باید تکامل یابد و در سطح مطلوب برای مستأجران مناسب باشد. از موارد مهم در ایجاد موفقیت این طرح میتوان به این موارد اشاره کرد:
برآورد دقیق تعداد مستأجران در ترسیم جدول مبالغ وام بر اساس منطقه جغرافیایی اشاره می‌شود.
هر رقم وام و هر منطقه باید با اعتبار آن منطبق باشد.
اسکوپ این طرح بایدقدرت اجرایی لازم را داشته باشد و مشکلات بسیاری را از کف مستأجران بردارد.
می‌توانیم به چالش‌هایی اشاره کرد که درونی است:
دارا بودن اسناد لازم و کارمزد مناسب موضوع مهمی است.
حدود ده درصد مستأجران از این طرح استفاده می‌کنند.
ممکن است برای پایین ترین درآمدی ها مقدور نباشد.