بیان، متخصصان یک مجموعه از نشانگرهای در ادرار برای بررسی احتمال سرطان پروستات کشف کرده‌اند. این پیشرفت می‌تواند به یک روش ساده‌تر و بهتری برای تشخیص این بیماری کشنده منجر شود.

به گزارش ایسنا، سرطان پروستات یکی از علل اصلی مرگ و میر مردان در سراسر جهان است. هر سال صدها هزار نفر بر اثر این بیماری بدخیم جانشان را از دست می‌دهند و سالانه بیش از یک میلیون ابتلای جدید نیز تشخیص داده می‌شود.

همچنین، بی‌صرف وجود پی‌اس‌اِی، یک آزمایش خونی که سطح پروتئین تولیدی غده پروستات را اندازه‌گیری می‌کند، به تنها روش مناسب برای تشخیص این سرطان تبدیل شده است. اما، این آزمایش می‌تواند منجر به مثبت‌های کاذب و نمونه‌برداری‌های غیرضروری شود.

علاوه بر این، سرطان پروستات با نشانه‌های مشخصی در آغاز شناسایی نمی‌شود، بنابراین، تشخیص آن بسیار دشوار است. متخصصان سعی کرده‌اند یک مجموعه از نشانگرهای “بسیار دقیق” را در ادرار شناسایی کنند که می‌توانند با درجه بالایی از دقت، وجود و شدت سرطان پروستات را نشان دهند.

از جديدترین مطالعه‌ای که در مجله “تحقیقات سرطان” منتشر شده است، می‌توان بیان کرد که این نشانگرها، شامل مولکول‌هایی با نام‌های SPON2، AMACR و TMEFF2 هستند، در پیش‌بینی سرطان پروستات بسیار دقیق‌تر و مشخص‌تر از پی‌اس‌اِی عمل می‌کنند.

متخصصان می‌گویند از این نشانگرها همچنین می‌توان برای شناسایی اهداف دارویی استفاده کرد تا درمان این بیماری بدخیم شخصی‌سازی شود.

«میکائل بنسون»، یکی از نویسندگان این مقاله از موسسه کارولینسکای سوئد، در این زمینه می‌گوید: “اندازه‌گیری نشانگرهای زیستی در ادرار مزایای بسیار دارد. این روش، غیرتهاجمی و بدون درد است و می‌تواند به‌طور بالقوه در خانه انجام شود و نمونه را می‌توان با استفاده از روش‌های رایج در آزمایشگاه‌های بالینی تحلیل کرد.”

در این پژوهش، متخصصان فعالیت مولکول‌های آران‌ای پیام‌رسان (mRNA، اسید ریبونوکلئیک پیام‌رسان) را در هزاران سلول گرفته‌شده از تومورهای پروستات بررسی کردند. آنها سپس با استفاده از هوش مصنوعی مولکول‌هایی را شناسایی کردند که می‌توانند به‌عنوان نشانگرهای قابل اعتماد برای سرطان پروستات عمل کنند.

متخصصان این یافته‌ها را با تحلیل نمونه‌های خون، بافت پروستات و ادرار نزدیک به ۲۰۰۰ بیمار، بیش از پیش تایید کردند.

دکتر بنسون می‌گوید: “نشانگرهای زیستی جدید که از پی‌اس‌اِی دقیق‌ترند می‌توانند به تشخیص زودتر و پیش‌آگهی بهتر برای مردان مبتلا به سرطان پروستات منجر شوند. علاوه بر این، می‌توانند تعداد نمونه‌برداری‌های غیرضروری از پروستات را در مردان سالم کاهش دهند.”

این تحقیق نشان می‌دهد که ترکیب روش‌هایی مانند تحلیل فعالیت ژن و هوش مصنوعی می‌تواند پتانسیل بالایی برای تشخیص سرطان پروستات داشته باشد. متخصصان امیدوارند این آزمایش را در جمعیت‌های بزرگ‌تر و متنوع‌تر تایید کنند و آن را برای کاربرد بالینی بهبود دهند.

تعیین اینکه نشانگرهای تشخیصی جدید برای سرطان پروستات که در ادرار قابل تفکیک هستند، چه آینده‌ای خواهند داشت، حائز اهمیت است. تعیین اینکه این دستگاه‌های تشخیصی می‌توانند سلامتی مردان را به چه عنوانی بهبود دهند، نیاز به انجام تحقیقات طولانی‌مدت و زیاد دارد.

درکی صریح و درک شایسته از این حجم از اختلافات بالقوه می‌تواند به شناخت وضع موجود کمک کند. شناسایی بارها و باری که در بافت پروستات می‌توانیم تراکم های مختلفی از سلولهای بی خوشه ای را پیدا کنیم، می‌تواند به واقع پیش به آتش انداختن احتمال خطر ابتلا به سرطان داشته باشد.

واضح است که پیش بینی این بیماری و به قوانین حاکم بر بافت پروستات و هویت راه حل که نشانگرهای زیستی را در این وضعیت حل می‌کنند، از طرفی امیدوار کننده و از طرفی هم موارد پیچیده تررا بازتاب می‌دهد. اگرچه تغییراتی در رفتار هیستولوژیکی بافت پروستات هنگام ابتلا به سرطان پروستات مشاهده شده، در این مورد پیش بینی آگهی این بیماری با این تغییرات دچار پیچیدگی شده است.