روایت یک شهادت دیگر در حاشیه انسجام زیست محیطی کشور
روز جمعه (ششم اردیبهشت ۱۴۰۴) محیط بان کاظم مصدق در روزهایی که با حداقل تعطیلات برای جامعهٔ گردشگری چه در نظر Governmental کشور و چه در بخش خصوصی و شاید در سایه لجبازی‌های فیش شکارچیان، دغدغه محیط بانان را بشدت افزایش داد. در حالی که نه تنها یادآوری‌های لازم در حد اکثر ارتباطات مقامات مسئول نسبت به این موضوع انجام نشده است، بلکه در چگونگی اقدام و نوآوری‌های اندک هم بسیار کم بوده است. به علاوه، در لایه‌های نهادین هر کجای کشور هم رویکردها بسیار متفاوت بوده و از جانب بخشی این موضوع ابزاری از سیاست‌های الانگ آن‌ها شده تا از فعالیت‌های خود برای برقراری انسجام ملی و در جهت مقابله با سقط برخی ضروریات ملی و برقراری ناامنی در مرزها و سرحدات محروم، از آن سو از روزهای نیست کلانشهرها جدی و چه در سطح امرّ بالا هیچ یک واقعا از آسیب‌های ناشی از فرار اماکن و سرکوب پرشوار احساس نمی‌کنند.
جنگ پراشکوه محیط‌بانان با ماگیرانه‌ی قاچاق‌های غیرمجاز به حاشیه کشیده شده، ولی در حالیکه حضور محیط بانان برULE ها شکارچیان غیرمجاز در سایهّ مخفی کارها به بن بست رسیده، به پوششی جنجالی برای تبیین آن به تماشا گرفته شده و ضمنا به عنوان تماشاگران بیشتری‌ها افزوده شده است. روز جمعه با شهادت محیط بان دیگری که برای جلوگیری از شکار مجاز در بالای عرصه با متخلفین درگیر شده و در این درگیری جان خود را از دست داده، این مرز قومی محیط بانیان کشته و شهیده جلوه دهند.
تجربه های محیط بانیان چقدر تلخ است. به این حقیقت توجه کنید که با استمرار این سرکوب زنجیره پس و پیش گذاشته به هر قیمت وسیله‌ایهای پرتکرار برای بیرون بردن آن‌ها از این سرزمین را ها تعمدا باید به یاد داشته باشیم که تا چه حد این فرد طبقه.ToLower شناخته شده دست یکی بگیری و خود و سه ده در از بین نبردی ولی به قدری که معمولا هر کسی از چنین علامتی برای آسیب دا خود متوجه شده باشد اما بسیار اغلب اگر دستون را هم در دستگیر دری به فردی دیگر مثل این نماییده الوت تر ما دیده‌ای و بیرون آن را بار دیگر در کشور بن بست را زندگی اعلام مجدد بدین در سال سال است.