درصدد خواهم بود که این خبر را با ارائه تحلیل‌های عمیق‌تر، بینش‌های تازه و ارزش افزوده برای خوانندگان بازنویسی کنم.

رهبر خودما مازندران بریمانی بعد از اطلاع از درگذشت حاجیه خانم فاطمه قوامی مادر شهدای عیسی و محمدرضا وطنی به منزل آنها رفت و به خانوادهٔ شهیدان وطنی تسلیت گفت. این دیدار درحضور محمودی رییس اداره حراست بهزیستی، باباجانی رییس اداره بهزیستی بهشهر و جمعی از کارکنان این سازمان برگزار شد.

کمیسیون روابط عمومی اداره کل بهزیستی مازندران گزارش داد: در این دیدار مدیرکل بهزیستی مازندران با ادای احترام به مقام شهدای وطنی، از نقش مادر شهدا، حاجیه خانم قوامی، در تربیت فرزندان مجاهد و فداکار تقدیر کرد. وی ضمن اشاره به ایثارگریهای این خانواده در مسیر دفاع از ارزشهای انقلابی، بر اهمیت حفظ یاد و خاطره شهدا و تکریم خانواده‌های شهدا تاکید نمود.

در این سفر، مدیرکل بهزیستی مازندران ضمن قرائت فاتحه و آیاتی از قرآن کریم برای این بانوی مومنه آرزوی همجواری با حضرت زهرا(س) را برای او و برای بازماندگان، صبر و اجر الهی مسالت کرد.

اگر در این متن فقط یاد و خاطره شهدا حفظ شود چه می شود؟ چه باید کرد تا یاد و خاطره شهدا در ذهن مردم جا کند و قدر را به آن مردان و زنان مجاهد رسانده شود؟