حال و هوای فعلی در سوی پرستاری در ایران چنین است که انتقادهای شدیدی نسبت به وضعیت پرستاری در کشور مطرح میشود و این بحران، تنها دامن گیر پرستاران نیست بلکه مردم، بیماران و کل جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. سید عباس کشفی، رئیس خانه پرستار تهران و عضو شورای مرکزی خانه پرستار، در مصاحبه با سلامت نیوز، توئیت کرد که نابسامانی در حوزه پرستاری دیگر یک مسئله صنفی نیست بلکه به یک چالش ملی تبدیل شده که زنجیره سلامت مردم را تهدید میکند.
وی تاکید کرد که پرستاری که با حقوق ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان در یک کلانشهر مانند تهران زندگی میکند، تحت فشار تأمین اجاره، غذا و حمل و نقل، دیگر توان جسمی و روانی لازم برای ارائه مراقبتهای کیفی را ندارد. او فرسودگی شغلی، خستگی مزمن، بی ثباتی استخدامی و ترک خدمت گسترده را از مهمترین دلایل کاهش کیفیت خدمات پرستاری دانست و گفت که مردم هر روزه بهای این کمتوجهی را با جان خود میپردازند.
کشفی افزود که ریشه تمام این مشکلات در ضعف مدیریت و نبود برنامهریزی راهبردی در وزارت بهداشت است. او با انتقاد از بیتوجهی مزمن سیاستگذاران به جایگاه پرستاران در نظام سلامت، تصریح کرد که سالهاست پرستاران در تصمیمسازیهای کلان دیده نمیشوند و صدای آنها شنیده نمیشود.
وی افزود که در پایتخت، شدت این بحران بیشتر است؛ چرا که هزینههای زندگی در تهران به حدی افزایش یافته که پرستاران شهرستانی پس از مدت کوتاهی کار در بیمارستانهای پایتخت، ناگزیر به ترک آن میشوند. حتی اجاره خانه در مناطق حاشیهای نیز با حقوق فعلی پرستاران امکانپذیر نیست، و این مسئله کمبود شدید نیروی پرستاری در تهران را رقم زده است.
کشفی هشدار داد که اگر وزارت بهداشت در سیاستهای نیروی انسانی، حمایتهای مالی و نظام تصمیمسازی خود تجدید نظر نکند، این پرستاران نیستند که تنها آسیب میبینند، بلکه سلامت کل جامعه در معرض تهدید قرار خواهد گرفت. کشفی با تأکید بر اینکه پرستاری ستون اصلی نظام سلامت است، گفت: “وقتی این ستون ترک بردارد، کل بنا فرو خواهد ریخت.”
در پایان، کشفی یادآور شد که مردم باید بدانند چرا کیفیت مراقبتها کاهش یافته و چرا پرستاران بیمارستانها خسته، نگران و بیانگیزه هستند. خانه پرستار، صدای این واقعیت تلخ است که اگر چارهای اندیشیده نشود، سلامت جامعه بهای این بیتدبیری را خواهد پرداخت.
اعزام پرستار ایرانی به کشور امارات متحده عربی نیز از جمله خبرهای خودمان میباشد که شرایط پرستاران را که با مسائل عدیدهای در کشور مواجه هستند، بیشتر در معرض دید قرار میدهد. بهبود شرایط کار پرستاران به یک چالش ملی تبدیل شده است. فرسودگی شغلی و خستگی مزمن و بی ثباتی استخدامی و ترک خدمت گسترده از مهمترین دلایل کاهش کیفیت خدمات پرستاری است. بسیاری از بیماران نتوانستهاند کیفیت خدمات به تا仕ان خدمات به پیدا کنند.
از دغدغه اصلی سازمان ملل در قبال پرستاران است که تمامی بخش های مختلف مرتبط با پرستاری را در محدمابد زیست منابع داشته باشد، پرستاری که از یک ساختار اجتماعی مجتمع فرهنگ داشته باشند و شغلی دارای ثبات باشند از مهمترین دلایل کاهش کیفیت خدمات پرستاری است. گزینش یک قصد جذب از قرادادهای چند جانبه و پایدار مذاکره با در کشورهای راه خود است.