بررسی هشداری از متخصصان استرالیایی: افزایش دما و بار اختلالات روانی
در متخصصان استرالیایی فاش کردند که افزایش دما به دلیل تغییرات آب و هوایی میتواند منجر به افزایش بار اختلالات روانی شود. این یافتهها از یک مطالعه اخیر توسط متخصصان دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه آدلاید به دست آمده است. طبق این مطالعه، بار اختلالات روانی و رفتاری در استرالیا میتواند تا سال ۲۰۵۰ نزدیک به ۵۰ درصد افزایش یابد.
پروفسور “پنگ بی”، نویسنده اصلی این مقاله هشدار داد که اگر اقدامی انجام نشود، اثرات تغییرات آب و هوایی بر سلامت روان تشدید خواهد شد. گزارشهای نشان میدهد که افزایش دما، کار را برای میلیونها نفر سختتر میکند. این ناراحتیها از خفیف تا جدی مثل اسکیزوفرنی هستند.
با افزایش دما، دمای بالا منجر به از دست دادن سالانه ۸۴۵۹ سال زندگی سالم از دست رفته با ناتوانی (DALYs) بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۸ شده است. DALY، سالهای زندگی سالم از دست رفته به دلیل مرگ یا بیماری را اندازه گیری میکند.
افزایش دما به دلیل تغییرات آب و هوایی، سلامت روانی ما را تحت تأثیر قرار میدهد. پس از افزایش دما، منجر به ناراحتیهای روانی، از جمله ناراحتیهای خفیف تا مشکلات جدی مثل اسکیزوفرنی میشود. این یافتهها alarms را بر ما در مورد اثرات تغییرات آب و هوایی بر سلامت روان نشان میدهد.
اما این یک مسئلۀ عجیب نیست که متخصصان استرالیایی نسبت به اثرات تغییرات آب و هوایی بر سلامت روان هشدار دهند. بسیاری از محققان و سازمانهای بینالمللی بارها به این مورد اشاره کردهاند که تغییرات آب و هوایی یک خطر بزرگ برای سلامت روانی در جهان است.
اما چرا این مورد مهم است؟ اگرچه این افزایش دما بر سلامت روانی ما تأثیر میگذارد، اما مهمتر از همه این است که ما دیگر با این مشکل تنها نیستیم. تغییرات آب و هوایی یک مسئلۀ جهانی است که به بسیاری از کشورها، از جمله استرالیا تأثیر میگذارد.
پس از این یافتهها، سوال این است که ما چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟ یکی از روشهای prevention، با ایجاد آگاهی و آموزش مردم به تغییرات آب و هوایی است. ما میتوانیم با یکی أخرى از راههای این مهم شوند، با کاهش مصرف انرژی و اینکه برای میادین و راههایی مربوطه، آسفالت های هرجوارج خیلی زیاد نباشد.
هیچچیز نخواهد بود جز اینکه به این مسئله، جلوی بزنیم. برای مطالعات بیشتر، باید قوانین سختتری اکنون برای تأثیر از گرفتاریهای مربوطه، نگه دارید تا چشممان یک موقع، با ديگری بونیم و به دوستگماریی غایب نشویم.