دستورالعمل تأسیس و فعالیت صندوق‌های قرض‌الحسنه با هدف توسعه قانونمند این صندوق‌ها و تسهیل فرایند اعطای تسهیلات خُرد به تصویب بانک مرکزی رسید. این دستورالعمل برای ترویج و گسترش سنت قرض‌الحسنه و قانونمند شدن فعالیت صندوق‌های قرض‌الحسنه در راستای قانون پنج‌ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران تهیه شد.
یکی از مهم‌ترین بهانه‌های تصویب این دستورالعمل، ضرورت تسهیل فرایند اعطای تسهیلات خُرد برای حمایتی‌تر شدن از افراد نیازمند و گسترش کمک‌های قرض‌الحسنه است. به این صورت که صندوق‌های قرض‌الحسنه در مورد شخصیت حقیقی و حقوقی مشمول و صادرکننده تسهیلات و میزان پرداختی و پرداخت مبلغ و هزینه‌های صندوق و وابستگی صندوق به یک یا چند بنیاد یا بنیاد زراعتی و نحوه زوج سازی و پیشبرد مذاکرات معاملات کاری و مزایای صندوق در داخل و خارج از کشور قوانین و مقررات روشن و شفاف را نخواهد داشت که این موضوع از حیث لازم‌الاجرا بودن تمام الزامات مرتبط و هر آن با ملاحظه سایر قوانین در تفصیل مقررات متقاضی است.
بر این اساس، صندوق‌های قرض‌الحسنه به چهار دسته خُرد، کوچک، متوسط و بزرگ تقسیم می‌شوند. احتیاج است توجه نثار این واقعیت داشته باشیم که از برای هر یک از این دسته‌ها ویژگی‌های خاصی گفته شده که بشماریم. صنف‌های خُرد به مسئولیت شش نفر یا ذیل حد و مرز دو میلیون و پانصد هزار ریال معادل یکصد و هشتاد هزار تومانی سهام نظری دارند. صنف‌های کوچک به سهامداران ده نفر یا معادل یک میلیون و پانصد هزار ریال سهام نظری دارند. صنف‌های متوسط باید در یکی از صنف‌های پیش گفته باشند و از سطوح بالا به سطوح پایین پیش بروند. صنف‌های بزرگ همه ویژگی‌های هر یک از صنف‌های دیگری را ملزم به احراز به کارخواهند گرفت.
براساس این دستورالعمل، صندوق‌های قرض‌الحسنه باید ظرف مدت دو سال از تاریخ ابلاغ این دستورالعمل، مطابق شیوه‌نامه‌ای که به تصویب هیئت‌عالی می‌رسد شرایط خود را با مفاد این دستورالعمل تطبیق دهند مگر در مواردی که مهلت دیگری برای آن‌ها در مفاد دستورالعمل قید شده باشد. شیوه نامه فوق در دست تدوین است.
این دستورالعمل به تعالی و رشد سریع صندوق‌های قرض‌الحسنه کمک می‌کند و از فردا گامی مهم برای حمایتی‌تر شدن از نیازمندان ایرانی در همه جهان گفته می‌شود. این امر نشان می‌دهد بانک مرکزی ایران به دنبال توسعه و گسترش سنت قرض‌الحسنه است و با مقدمات برای آنดำเนاداری می‌شود.