حال می‌خواهیم این خبر با تحلیل‌های تازه و دیدگاه‌های متفاوت مورد بازنویسی قرار بگیرد.

استفاده از نوشابه‌ها در ایران به میزان بالایی رسیده است و بیش از هر زمان دیگری، مردم این کشور با خطرات و مضرات مصرف این نوشیدنی‌های قندی و گازی روبه‌رو هستند.根據 گزارش‌ها و داده‌های دریافت شده از وزارت بهداشت، هیچ درون‌مایه غذایی معنی‌دار در این نوشیدنی‌ها وجود ندارد و مصرف آنها می‌تواند مشکلات جدی سلامتی‌ را به‌وجود بیاورد.

احمد اسماعیل‌زاده، مدیرکل دفتر تغذیه و تغذیه جوامع وزارت بهداشت، تاکید کرد که نوشابه‌ها به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد قند افزوده، علاوه بر تهدید به افزایش خطر چاقی و دیابت، می‌توانند با تأثیر منفی بر استخوان‌ها و سیستم گوارشی، مشکلات جدی به‌همراه داشته باشند. وی افزود که اسید فسفریک موجود در نوشابه‌ها باعث کاهش جذب کلسیم و افزایش خطر پوکی استخوان می‌شود.

در سال‌های اخیر، استان‌های مختلف ایران نیز به میزان مصرف نوشابه خود روی هم رفته تحت نظارت قرار گرفته‌اند. آمار اخیر نشان می‌دهد که استان کهگیلویه و بویراحمد با مصرف روزانه ۳۲.۵ میلی‌لیتر نوشابه در رده‌ی اول قرار دارد. این نتیجه هنوز کانون توجه خاصی را به‌خود معطوف نساخته و امیدواریم که این موضوع مربوط به هنجارهای غذایی مردم این استان باشد. در مراتب بعدی، استان‌های خراسان رضوی با ۲۸.۵ میلی‌لیتر و تهران و قم با ۲۶.۵ میلی‌لیتر در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

برعکس، استان‌های اردبیل، چهارمحال و بختیاری و مازندران به لحاظ مصرف نوشابه‌ها در رده‌های پایینی قرار دارند. اسماعیل‌زاده تأکید کرد که افزایش مصرف نوشابه‌ها در کشور می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن از جمله پرفشاری خون، کبد چرب و مقاومت به انسولین را به‌دنبال داشته باشد. علاوه بر این، مصرف زیاد نوشابه ممکن است خطر ابتلا به سرطان‌هایی مانند سرطان سینه و کولورکتال را افزایش دهد.

اسماعیل‌زاده ادامه داد که نوشابه‌ها هیچ‌گونه مواد مغذی مفیدی برای بدن ندارند و به این معنی که مصرف آن‌ها به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. بر اساس آخرین بررسی‌ها، میانگین مصرف روزانه نوشابه در ایران ۲۲ میلی‌لیتر در مناطق شهری، ۱۶ میلی‌لیتر در مناطق روستایی و نزدیک به ۳۰ میلی‌لیتر در مناطق حاشیه‌ای است.

با این وجود، این متخصص بهداشت به ما یادآوری می‌کند که در حال حاضر ضروری است با جدیت و خیرخواهی، اقدامات جدی برای کاهش این مصرف و افزایش آگاهی عمومی درباره خطرات آن را انجام دهیم.