ظهور دوباره اعتراضات پرستاران در نقاط مختلف کشور و علل زیربنایی این اعتراضات

به گزارش سلامت نیوز، اسماعیل شریعتی، فعال صنفی حوزه پرستاری، در یک مصاحبه به این اعتراضات پرداخته است. وی اظهار داشته است که این اعتراضات با دلایل عمیق و حل‌نشده، که در گذشته وجود داشته و تاکنون پاسخی از سوی مسئولین دریافت نکرده است، ناگهانی نیست و تنها پاسخی باقی نمانده است.

دلایل اصلی این اعتراضات، بی‌عدالتی در نظام پرداخت حقوق پرستاران است. یکی از دلایلสำคایی، این است که با توجه به نقش مهم پرستاران در ارائه خدمات درمانی، دریافتی مالی آن‌ها با سختی کار، حجم مسئولیت و فشار روانی ناشی از کار مداوم در شرایط استرس‌زا، تناسبی ندارد. همچنین پرستاران معتقدند که اگر کمبود منابع مالی در وزارت بهداشت وجود دارد، این مسئله باید به‌صورت عادلانه بر همه گروه‌های شاغل در نظام سلامت اعمال شود، نه اینکه تنها پرستاران قربانی این بی‌عدالتی شوند.

اجرای ناقص قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری؛ عامل تشدید اعتراضات

اسماعیل شریعتی تاکید کرده است که اجرای ناقص و ناعادلانه قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، یکی دیگر از دلایل اصلی نارضایتی پرستاران است. این قانون با هدف ارتقای جایگاه حرفه‌ای و بهبود وضعیت معیشتی پرستاران تصویب شده است، اما تاکنون به‌طور کامل اجرا نشده است. عدم پرداخت صحیح و به‌موقع تعرفه‌های پرستاری، نادیده گرفتن ارزش خدمات پرستاران، و تخصیص نامتناسب منابع مالی، از مهم‌ترین دلایل تشدید اعتراضات است.

کمبود شدید پرستار و فشار کاری طاقت‌فرسا

شریعتی تاکید کرده است که کمبود نیروی پرستاری در بیمارستان‌های کشور، به بحرانی جدی تبدیل شده است. بسیاری از بیمارستان‌ها با نسبت پرستار به تخت بیمارستانی کمتر از استانداردهای جهانی فعالیت می‌کنند و این کمبود نیروی انسانی موجب افزایش اضافه‌کاری‌های اجباری با دستمزدهای ناعادلانه شده است. این وضعیت نه‌تنها موجب فرسودگی شغلی پرستاران شده، بلکه بر کیفیت خدمات درمانی نیز تأثیر منفی گذاشته و امنیت بیماران را به خطر انداخته است.

خدماتی که پرستاران انجام می‌دهند؛ اما درآمد آن به جیب دیگران می رود!

وی تاکید کرده است که یکی از بزرگ‌ترین ناعدالتی‌های موجود در نظام سلامت، این است که بسیاری از خدمات درمانی و مراقبتی که توسط پرستاران ارائه می‌شود، دارای تعرفه مشخص بوده و هزینه آن از بیماران دریافت می‌شود، اما این مبلغ مستقیماً به پرستار تعلق نمی‌گیرد. این مسئله، علاوه بر ایجاد نارضایتی گسترده، انگیزه پرستاران را کاهش داده و موجب سرخوردگی آنان شده است. چگونه ممکن است پرستاری که مستقیماً خدمات ارائه می‌دهد، از درآمد آن بی‌بهره بماند، درحالی‌که هزینه این خدمات به سیستم درمانی پرداخت می‌شود؟

چرا روش پرداخت در گروه پرستاران با پزشکان متفاوت است؟

شریعتی همچنین تاکید کرده است که یکی دیگر از سوالات اساسی پرستاران، تفاوت شدید در روش پرداخت کارانه و تعرفه میان پزشکان و پرستاران است. پزشکان بر اساس تعرفه‌های مشخص و با سهم بالایی از درآمدهای بیمارستانی کارانه دریافت می‌کنند، در حالی که پرستاران وابسته به سیستم کارمندی و بسته خدمات تعرفه گذاری ثابت هستند. این شکاف عمیق در پرداخت، بدون توجه به حجم کار، فشار روانی، و شرایط دشوار کاری پرستاران، باعث افزایش نارضایتی و فرسودگی شغلی شده است.

راهکار چیست؟

برای عبور از این بحران، مسئولین باید اقدامات عملی و فوری در سه حوزه‌ی اصلی انجام دهند که شامل اصلاح نظام پرداخت و رفع تبعیض در توزیع منابع مالی میان گروه‌های درمانی، اجرای صحیح و کامل قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و پرداخت تعرفه‌های پرستاری به خود پرستاران و افزایش جذب نیروی پرستاری به میزان موردنیاز برای کاهش فشار کاری و جلوگیری از فرسودگی شغلی است.

شریعتی در پایان تاکید کرده است که بی‌توجهی به این مطالبات، نه‌تنها موجب ادامه اعتراضات، بلکه منجر به تشدید روند مهاجرت پرستاران و خروج سرمایه انسانی از کشور خواهد شد؛ اتفاقی که نه‌تنها به ضرر پرستاران، بلکه به زیان کل نظام سلامت خواهد بود. پرستاران دیگر منتظر وعده‌های تکراری نیستند. اکنون زمان آن رسیده است که مسئولین، با رویکردی عادلانه و عملی، به این مطالبات پاسخ دهند.