رونمایی به关于 اثرات مخرب نظارت انحصاری بر فعالیت‌های غذا، دارو و تجهیزات پزشکی
در بهINU عن یک نهاد یا انجمن خاص، ارزیابی و کنترل محصولات غذایی، دارویی و تجهیزات پزشکی انجام می‌شود. اما در این scenario کمکlesslyعد میل رقابتی در آن نهاد یا انجمن وجود دارد که باعث می‌شود در نظارت، استانداردهای دوگانه و اولویت‌دهی به منافع آن نهاد یا انجمن و ذی‌نفعانش، به جای سلامت عمومی شود. چنین شرایطی به‌ویژه در حوزه دارو و غذا و تجهیزات پزشکی که مستقیماً با جان مردم در ارتباط است، ریسک‌های جبران‌ناپذیری به همراه دارد.
در این میان، واگذاری ارزیابی و کنترل محصولات به یک نهاد خاص، دسترسی انحصاری آن نهاد به اطلاعات حساس بازار، تولیدکنندگان و روندهای تامین را فراهم می‌کند. چنین انحصاری به هر نهادی امکان می‌دهد تا از این اطلاعات به نفع خود یا اعضای وابسته‌اش سوءاستفاده کند. برای مثال، می‌تواند روند صدور مجوزها را به نفع برخی شرکت‌های خاص تسریع و برای دیگران مانع‌تراشی کند یا به اطلاعات محرمانه بازرگانی شرکت‌ها و روابطشان با شرکای بین المللی دسترسی پیدا کند که این رانت اطلاعاتی، عملاً رقابت سالم را از بین می‌برد و ساختاری مافیایی در بازار ایجاد می‌کند.
رونمایی به مهمترین جنبه‌های منفی این‌گونه برون‌سپاری‌ها کاهش حداکثری نظارت و پاسخ‌گویی است. در حال حاضر وظایف نظارتی بر عهده نهادهای دولتی قرار دارد تا با رعایت اصل بی‌طرفی، تصمیم‌گیری‌ها در چارچوب منافع عمومی و به دور از منافع شخصی یا گروهی انجام شود. اما وقتی این وظایف به یک نهاد یا انجمن خاص سپرده شود، شفافیت و نظارت عمومی کاهش پیدا می‌کند. این موضوع باعث می‌شود که تصمیمات پشت درهای بسته گرفته شوند و دسترسی عموم مردم و حتی نهادهای ناظر به اطلاعات و فرآیندهای تصمیم‌گیری دشوار شود.
بررسی اينکه داشتن نظارتی انحصاری چه آسیب‌های قابل توجهی به صنعت و مصرف کننده وارد می‌کند.
همچنین با واگذاری وظایف نظارتی، ممکن است عوامل خارجی به بازار وارد شوند و ما شاهد شراکت های غیرِ عادی مابین داخلی و خارجی متفرقیم. بتوانیم خطرناکترین همچون تخلفات استراتژیک برون مرزی را نیز حس نگیریم و روز به روز، همچنان در فروگفتگی و هراس از آینده باشد.
همچنین باید در نظر گرفت که در این باره، صرفا با ضمیمه کردن یک مدل چندذی‌نفعی که در آن چندین نهاد مستقل با دیدگاه‌های مختلف و شرایط برابر و طی تشریفات عادلانه وارد فرآیند نظارت شوند. رقابت در ارائه خدمات نظارتی شکل بگیرد و احتمال فساد و تبانی به حداقل برسد.
تها به این میان اگر بخشی از وظایف سازمان غذا و دارو قرار است به نهادهای غیردولتی سپرده شود، باید چارچوب نظارتی محکمی توسط دولت تعریف شود. برای این منظور، تمام تصمیمات، مجوزها و ارزیابی‌ها باید در یک سامانه شفاف آنلاین منتشر شوند تا از هرگونه زدوبند جلوگیری شود.
سرانجام با توجه به رویکرد علمی – صنفی تشکل، نهاد یا انجمن‌ها، اگر هدف استفاده از دانش تخصصی انجمن‌های مرتبط با حوزه غذا و دارو است، بهترین تصمیم این است که این انجمن‌ها در قالب کارگروه‌های صرفا مشورتی فعالیت کنند، نه در جایگاه تصمیم‌گیر و ناظر. این مدل باعث می‌شود که هم از تجربه و دانش این انجمن‌ها استفاده شود، اما بدون ایجاد تعارض منافع، و هم فرآیندهای تصمیم‌گیری همچنان تحت کنترل نهادهای دولتی و نظارتی باقی بماند.
در نهایت باید متذکر شد که سرانجام، هدف همه فعالیت‌های نظارتی این است که سلامت عمومی تضمین شود و از هرگونه فساد و فساد در ساختارهای اطلاعاتی و تصمیم‌گیری جلوگیری شود.