در طول سالهای اخیر، افزایش مشاهده شده در میان طبیعتگردانها، از اسپیکرهای بزرگ و باندهای خودرو برای پخش موسیقی با صدای بلند در جنگلها، کوهستانها، سواحل و سایر مناطق طبیعی است. این رفتار که اغلب با هدف افزایش لذت از سفر و ایجاد فضایی شاد انجام میشود، در واقع به محیط زیست و حیات وحش آسیب جدی میزند. در این مطلب ما می خواهیم به این موضوع بپردازیم و استراتژیهایی را برای مقابله با این چالش و حفظ محیط زیست جامعه برای نسلهای آینده بیابیم.
علاوه بر اینکه بسیاری از گونههای جانوری به حس شنوایی خود متکی هستند، سروصدای زیاد میتواند زیستگاه آنها را ناامن و فرایند زادآوری را مختل کند و حتی منجر به مرگ برخی گونهها شود. با توجه به نزدیک شدن فصل نوروز و بهار که زمان اوج حضور مردم در طبیعت است، لازم است این موضوع مورد توجه جدی قرار گیرد و با اقدامات پیشگیرانه، از ادامه این روند جلوگیری شود.
ترس این اتفاق با کشورهای مثلاً آلمان، سوئیس، ایالات متحده آمریکا و سوئد است. کشورهایی هستند که قوانین سختگیرانهای برای جلوگیری از آلودگی صوتی در طبیعت دارند. در آلمان، پخش موسیقی با صدای بلند در پارکهای ملی مشمول جریمههای سنگین است. در سوئیس، تولید هرگونه آلودگی صوتی در طبیعت غیرقانونی است و متخلفان ممکن است تا چند هزار فرانک جریمه شوند. در ایالات متحده آمریکا، پخش موسیقی با صدای بلند در پارکهای ملی مانند یلوستون و یوسمیتی ممنوع است. در سوئد، جنگلبانان میتوانند افرادی را که با صدای بلند در طبیعت اختلال ایجاد میکنند، جریمه کنند و حتی اسپیکرهای آنها را ضبط نمایند.
در داخل ایران نیز از آنجایی که کشور ما نیز دارای اکوسیستمهای حساسی مانند جنگلهای هیرکانی، تالابهای مهم بینالمللی و مناطق حفاظتشده کوهستانی است، مناسب است که قوانینی سختگیرانه برای جلوگیری از آلودگی صوتی در طبیعت تصویب و اجرا شود.
پیشنهادهایی که میتواند توسط سازمان محیط زیست و سازمان منابع طبیعی اجرا شود، عبارتاند از: تعیین جریمه نقدی برای پخش موسیقی با صدای بلند در مناطق طبیعی، ایجاد تابلوهای هشداردهنده در مناطق گردشگری و جنگلی، تشدید نظارت محیطبانان و جنگلبانان بر تخلفات صوتی و فرهنگسازی از طریق رسانهها و شبکههای اجتماعی.
بههرحال،.environmentalistها و جنگلبانان که در سختترین شرایط جان خود را برای حفاظت از حیات وحش و طبیعت به خطر میاندازند، حالا آنکه ما به عنوان جامعه، باید از راههای مختلف حمایتمان از آنها را بیشتر نماییم.
با مقدمهای که گذاشتیم میتوانیم با درک اثرات مخرب آلودگی صوتی، از استفاده از اسپیکرهای بزرگ و صدای بلند در طبیعت پرهیز کنیم و سازمانهای مسئول از تکرار این تخلفات جلوگیری کنند. طبیعت یک میراث ارزشمند برای نسلهای آینده است و هر یک از ما وظیفه داریم که آن را حفظ کنیم.
روندهای موجود در عرصه طبیعی و نقش ایمنی آنها به روح جان میزند و ما میتوانیم از این فرصت برای حمله به آسیبها و تأثیرات مخربتر استفاده کنیم و از طریق فعالیتها، چشمانداز و آگاهسازیهایی داشته باشیم که در حقیقت محیط زیست را بسته و معتقد به چیزهای دیگر نشویم.