در آخرین گام تلاش برای بازگرداندن بینایی، جراحی “دندان در چشم” که قبلاً در ده‌ها بیمار موفقیت‌آمیز انجام شده، اخیراً در کانادا با موفقیت انجام شد. این روش جراحی که به عنوان آخرین گزینه برای بیماران مبتلا به نابینایی شدید قرنیه‌ای استفاده می‌شود، یک عدسی پلاستیکی را درون دندان بیمار قرار می‌دهد و سپس به چشم پیوند می-зند. بافت‌های دریافتی از بیمار، احتمال پس‌زدگی را کاهش می‌دهد و به این ترتیب، موفقیت بالایی در درمان نشان داده است.

برنت چپمن، یکی از سه کانادایی که این هفته تحت این جراحی قرار گرفت، از هر دو چشم نابینا است. جراح چشم، دکتر گرگ مالونی، از این روش صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که چطور این جراحی انجام می‌شود. مالونی می‌گوید که دندان به دلیل سخت‌ترین ماده در بدن انسان، عاج، از جنس عاج ساخته شده است و بنابراین، به پوششی ایده‌آل برای اتصال عدسی پلاستیکی به چشم تبدیل می‌شود. این ویژگی، همچنین احتمال رد عضو را از بین می‌برد.

مالونی، جراح چشمی و عضو تیم جراحی که در کانادا، سه جراحی دندان در چشم انجام داد، می‌گوید که این جراحی چندین دهه قدمت دارد، اما تاکنون در کانادا انجام نشده بود. او می‌گوید که این روش به صورت بیماری‌های خودایمنی، سوختگی‌های شیمیایی یا آسیب‌های دیگر ناشی از بیماری باعث نابینایی شدید قرنیه‌ای در قسمت جلویی چشم می‌شود. شبکیه و عصب بینایی پشت چشم سالم باقی می‌ماند.

معایب این روش جراحی شامل پیچیدگی و زمان‌بر بودن است. این روش شامل دو جراحی است که بین چندین ماه از هم انجام می‌شوند. این به معناست که چپمن و دو بیمار کانادایی دیگر اواخر سال باید دوباره جراحی شوند. در جراحی اول، دندان بیمار را خارج می‌کنند، آن را به شکل مستطیل تراش می‌دهند و یک سوراخ کوچک در آن ایجاد می‌کنند تا عدسی درونش قرار بگیرد. سپس بافت آسیب‌دیده چشم بیمار را خارج می‌کنند و آن را با یک قطعه کوچک از بافت نرم داخل گونه‌ بیمار پوشش می‌دهند و در نهایت، عدسی محصور در دندان را درون گونه کاشته‌اند تا برای مرحله بعدی جراحی آماده شود.

در جراحی دوم، جراحان دندان را از داخل گونه خارج و آن را جلو چشم، زیر بافت گونه، بخیه می-зند. نتیجه نهایی، چشمی به رنگ صورتی و یک دایره کوچک سیاه است که بیمار از طریق آن قادر به دیدن خواهد بود. مالونی می‌گوید که این روش فقط روی یک چشم انجام می‌شود و کاملا بدون خطر نیست. او می‌گوید که این روش جراحی بسیاری از افراد چشمی را عفونی می‌کند و در صورت نشدن، کل بینایی از دست برود.

با این حال، این جراحی طی چندین دهه در ۱۰ کشور، از جمله بریتانیا و استرالیا، با نرخ موفقیت بالا انجام شده است. یک مطالعه در ایتالیا در سال ۲۰۲۲ نشان داد که به‌طور میانگین ۹۴ درصد بیماران، ۲۷ سال پس از جراحی، هنوز قادر به دیدن‌اند.