به گزارش پایگاه خبری دانا، کودکان کار مجازی، اینفلوئنسرهای کوچک یا “لاکچری”؛ این‌ها اصطلاحاتی هستند که به کودکانی اطلاق می‌شود که در شبکه‌های اجتماعی به عنوان بازیگران سناریوهای والدین خود عمل می‌کنند.

احتمالاً ما هم بارها در شبکه‌های اجتماعی به صفحاتی برمی‌خوریم که رفتارها و شیرین‌زبانی‌های کودکان را به تصویر می‌کشند. شاید حتی خودمان نیز تمایل داشته باشیم تصاویری از فرزندان‌مان در این فضا به اشتراک بگذاریم. اما نکته قابل تأمل این است که با انتشار لحظه‌های خصوصی فرزندان، آن‌ها را در معرض نگاه و قضاوت دیگران قرار می‌دهیم. اگر این کودکان قدرت انتخاب داشتند، ممکن بود هرگز چنین چیزی را نپذیرند. در واقع، این رفتار والدین نقض حقوق و حریم خصوصی بچه‌هاست. با بزرگ‌تر شدن این کودکان، آسیب‌های ناشی از زندگی نمایشی بیشتر نمایان می‌شود و می‌تواند سلامت روان آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و شخصیت‌های بیمار را شکل دهد. بیایید ببینیم این زندگی نمایشی چه تأثیری بر روح و روان فرزندان ما می‌گذارد.

 اختلال در رشد طبیعی

استفاده ابزاری از کودکان در فضای مجازی تحت عنوان بلاگری می‌تواند به شخصیت آن‌ها آسیب بزند و مسیر رشد طبیعی‌شان را مختل کند. والدین با استفاده از این کودکان به آن‌ها می‌آموزند که برای دیده‌شدن و مفید بودن در جامعه تنها به تشویق‌های بیرونی، همچون فالوئرها و لایک‌ها، وابسته باشند.

 بلوغ زودرس

وادار کردن کودکان به آرایش و انجام رفتارهایی که نامناسب سن آن‌هاست، نه تنها به رشد طبیعی آن‌ها آسیب می‌زند، بلکه ممکن است باعث بلوغ زودرس شود که پیامدهای منفی زیادی در آینده به همراه خواهد داشت.

 دور شدن از دنیای کودکی

یکی از مهم‌ترین آسیب‌های متوجه این کودکان، فقدان فرصت برای کودکی کردن است. فرآیند رشد و اجتماعی شدن انسان عمدتاً از طریق این دوران کودکی می‌گذرد، اما این کودکان به دلیل فشار والدین ناچارند زمان‌های طولانی را جلوی دوربین بگذرانند و زندگی خصوصی خود را به نمایش بگذارند.

 شکل‌گیری شخصیت‌های مصرف‌گرا

کودکان کار مجازی از زمانی که خود را شناخته‌اند، با لباس‌های شیک و ژست‌های زیبا آشنا شده و گاهی تحت فشار والدین به تقلید از بزرگ‌ترها وادار می‌شوند. سفر به رستوران‌ها و مکان‌های لوکس و به اشتراک‌گذاری تصاویر آن‌ها باعث می‌شود که این کودکان به مصرف‌گرایان و ظاهربینانی تبدیل شوند.

 کاهش اعتماد به نفس

کودکانی که از سنین پایین به خاطر زیبایی و رفتارهایشان لایک و فالوئر جمع‌آوری می‌کنند، اعتماد به نفس‌شان به تأیید دیگران وابسته می‌شود و به شخصیتی تاییدطلب تبدیل می‌شوند که برای جلب نظر دیگران حاضرند هر کاری انجام دهند.

 ایجاد اضطراب و افسردگی

زندگی‌های ویترینی حتی برای بزرگ‌ترها نیز همراه با اضطراب است. این فشار روانی بر روی کودکان بسیار بیشتر است، زیرا آن‌ها بدون هیچ گزینه‌ای در سناریوهای والدین خود بازی می‌کنند و گاهی برای اجرای این سناریو تحت فشار قرار می‌گیرند.

نقض حریم خصوصی

هر انسانی از بدو تولد حق دارد حریم خصوصی داشته باشد و بخشی از زندگی‌اش برای خودش باشد. اما این حق در مورد کودکان کار مجازی نادیده گرفته می‌شود و زندگی آن‌ها دائماً زیر نظر دوربین والدین است و با دیگران به اشتراک گذاشته می‌شود.

بروز اختلال خودشیفتگی

کودکی که در معرض تأیید افراطی در اینستاگرام قرار دارد، به تدریج به این باور می‌رسد که شخصیتی منحصربه‌فرد دارد و به شدت به تحسین و تأیید دیگران نیازمند می‌شود. این وضعیت می‌تواند منجر به توهماتی از جمله موفقیت، زیبایی و قدرت شود و زمینه‌ساز اختلالات شخصیتی مانند خودشیفتگی گردد.