بیماری‌های قلبی و عروقی از جمله مشکلات عمده بهداشت عمومی در جهان هستند و هر ساله تعداد زیادی از افراد را درگیر می‌کنند. عوامل مختلفی در بروز این بیماری‌ها مؤثر هستند و تعدادی از آن‌ها از طریق ژنتیک، فشارخون بالا، چربی خون بالا، دیابت، استعمال دخانیات و سبک زندگی ناسالم با افزایش خطر ابتلا به این بیماری‌ها مرتبط هستند.

در میان این عوامل، تاریخچه خانوادگی یک از مهم‌ترین عواملی است که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد. افرادی که والدین یا بستگان درجه یک آنها سابقه بیماری قلبی دارند، بیشتر در معرض ابتلاء به این بیماری‌ها قرار دارند.

فشارخون بالا به عنوان عامل دوم در افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی نقش دارد. این وضعیت می‌تواند به مرور زمان به دیواره‌های عروق آسیب رسانده و منجر به مشکلاتی نظیر سکته‌های قلبی یا مغزی شود.

چربی خون بالا نیز یکی از عوامل خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی است. افزایش سطح کلسترول و تری‌گلیسرید در خون می‌تواند موجب تشکیل پلاک‌های چربی در دیواره‌های عروق شده و جریان خون را مسدود کند و این امر افزایش احتمال بروز حملات قلبی و سکته‌ها را به دنبال دارد.

دیابت نیز یکی از عوامل خطر در ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی است. این بیماری خصوصاً در صورت عدم کنترل به عروق آسیب رسانده و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به دیابت ممکن است به دلیل بالا بودن سطح قند خون، عروق آسیب‌دیده و ضعف در عملکرد قلب داشته باشند.

استعمال دخانیات نیز یکی از مهم‌ترین عوامل خطر برای آسیب به قلب و عروق است. سیگار کشیدن به تنگ شدن عروق و افزایش فشار خون می‌انجامد و به مرور زمان به سلامت قلب آسیب می‌رساند.

کم‌تحرکی، تغذیه نامناسب و استرس‌های مزمن از دیگر عوامل مهم در بروز بیماری‌های قلبی و عروقی هستند. انجام فعالیت‌های ورزشی منظم و تغذیه سالم می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به این بیماری‌ها داشته باشد.

برنامه‌های آموزشی و پرزانت برای پیگیری و نظارت بر عوامل خطر برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی الزامی است.