به گــزارش روابـط‌عمـومی اداره‌کـل بهـــزیستی استـان کرمانشـــاه؛
“خانه امن (حامی‌سرا)”، خدمات اجتماعی را به بانوانی که از سوی همسر یا اعضای خانواده مورد خشونت قرار گرفته‌اند ارائه می‌دهد. خدمات این خانه، به‌مدت ۴ ماه می‌تواند به طول انجامد و در صورت نیاز قابل تمدید است.
بیست‌وپنجم نوامبر مصادف با چهارم آذرماه، روز بین‌المللی منع خشونت علیه زنان نامگذاری شده است. اصطلاح خشونت علیه زنان (violence against women) به معنای هر عمل خشونت‌آمیز مبتنی بر جنسیت است که یا «قطعاً» منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی یا روانی به زنان شود و یا «احتمالاً» منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی یا روانی به زنان شود و شامل هرگونه رفتار تهدیدآمیز، محرومیت، اجبار به انجام هر عملی خارج از اراده فرد در زندگی عمومی یا خصوصی است.
خشونت علیه زنان دارای پیوستار وسیعی از خشونت عاطفی، از کم‌ترین سطح که شامل بی‌توجهی و غفلت، تا بیشترین سطح یعنی قتل را شامل می‌شود.
سازمان بهداشت جهانی WHO، طی گزارش منتج از تحقیقات و پژوهش‌های علمی، اعلام داشته: حدوداً ۳۰ درصد از زنان، توسط نزدیک‌ترین شریک جنسی یعنی همسر دچار خشونت خانگی در پیوستار عاطفی، جنسی تا آسیب جسمی شدید می‌شوند.
نزدیک به ۲۷ درصد از زنان ۱۵ تا ۴۹، ساله بیشترین سهم تجربه خشونت را به خود اختصاص داده‌اند.
خشونت، عوارض جبران‌ناپذیری دارد. خشونت می‌تواند بر سلامت جسمی، روانی، جنسی و حتی کارکرد تولیدمثل زنان تأثیر منفی بگذارد.
اغلب زنانِ خشونت‌دیده، دچار بیماری‌های روان‌تنی می‌گردند؛ بعضی به‌دلیل فشارهای روانی زیاد، اقدام به خودکشی یا خودسوزی نموده و یا دچار افسردگی، اضطراب، ترس، عدم تمایل به ارتباطات اجتماعی و حتی روابط زناشویی می‌گردند.
اثرات ماندگار خشونت جسمی شامل؛ سوختگی‌ها، شکستگی‌ها، بریدگی‌ها و غیره می‌شوند.
عوامل بسیار زیادی در خشونت علیه زنان نقش دارد. خشونت اغلب ناشی از ساختار قدرت جنسیتی، نابرابری در دسترسی به منابع کمیاب، ضعف بدنی و فیزیولوژی و همچنین ناآگاهی و کمبود دانش نسبت به حقوق قانونی و عادی خود اتفاق می‌افتد.
خشونت در ساختار مرد_سالاری می‌تواند از طریق یادگیری از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد. حتی فرزندان پسر در خانواده گاهی در حضور و یا فقدان پدر، نقش پدر را ایفا نموده و اعمال خشونت می‌کنند.
خشونت در خانواده‌های نابسامان با سرپرست غیرِ_مؤثر شایع است. در خانواده‌هایی که سرپرست خانوار به‌دلیل اعتیاد و یا سایر مسائل، وظایف و نقش سرپرستی را به درستی ایفا نمی‌کند، خشونت اغلب علیه همسران و کودکان خانواده مشاهده می‌شود.
خشونت علیه زنان قابل پیشگیری است؛ قوانین حمایت از بانوان می‌توانند در کاهش خشونت نقش مهمی ایفا کند. همچنین بخش بهداشت Health و مراقبت اجتماعی از طریق ارائه آموزش و مشاوره‌های فردی و خانوادگی و ارائه خدمات بهداشتی و اجتماعی، نقش بسیار مهمی در کاهش خشونت علیه زنان دارند و به‌عنوان نقطه ورودی برای ارجاع زنان مورد خشونت به سایر سازمان‌های رفاهی، برای دریافت خدمات حمایتی که ممکن است نیاز داشته باشند، ایفا کنند.
خانه امن (حامی‌سرا) سازمان بهزیستی، یکی از مکان‌های حمایت‌کننده اورژانسی برای زنانِ خشونت‌دیده است.
هر_ساله از طریق اورژانس و فوریت‌های اجتماعی، تعدادی از زنان مورد خشونت که به همین دلیل مجبور به ترک خانه می‌شوند، مورد پذیرش قرار گرفته و به‌طور موقت در “خانه امن” اسکان داده می‌شوند.
این زنان یا به‌صورت خود_معرف و یا ارجاع‌شده از سوی افراد جامعه یا مراجع قضایی، پذیرفته می‌شوند.
فرایند ارائه خدمات اجتماعی و مشاوره‌های روان‌شناسی، حقوقی و همچنین ارتباط با خانواده‌ها، بلافاصله پس از اسکان آغاز می‌شود.
در سال گذشته بیش از ۲۰ مورد پذیرش زنِ خشونت‌دیده شامل؛ خشونت عاطفی، غفلت، خشونت جنسی و جسمی از سوی همسر و یا سایر اعضای خانواده بوده است.
نتیجه فرایند مداخلات تخصصی بهزیستی؛ ترخیص ۷۹ درصد از بانوان به آغوش خانواده و ۲۱ درصد کماکان در خانه باقی مانده که به‌منظور اطمینان از سلامت و امنیت زنان در خانواده، نیاز به مداخلات بیشتر دارند.
میانگین سنی زنان خشونت‌دیده و پذیرش‌شده در سال جاری، ۳۴ سال و از طبقه اجتماعی پایین و متوسط هستند.
وضعیت جسمی اغلب زنان خوب ارزیابی شده اما بدلیل فشارهای روانی ناشی از مشکلات حاد خانوادگی، طیف وسیعی از اختلالات روانی نظیر؛ افسردگی، اضطراب، ترس، خشم، ناکامی، نا امیدی، استیصال و درماندگی را تجربه کرده‌اند./منبــع
بـرای پیوستـن به کانـال اداره‌کل بهـــزیستی استـان کرمانشــاه در پیام‌رسان ایتــا، اینجــــا را لمس کنیـد.