به گزارش شفا آنلاین:دکتر نیل پاره، متخصص اورولوژی، می گوید: «یک
زندگی جنسی سالم می تواند بهزیستی کلی شما را افزایش دهد. اگر مشکلات نعوظ
را تجربه می کنید، از صحبت با اورولوژیست خود خجالت نکشید. ED بسیار قابل
درمان است، به خصوص در 20 و 30 سالگی.»

اختلال نعوظ از چه سنی شروع می شود؟

اختلال نعوظ ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد
اما کارشناسان تخمین می زنند که بین 1٪ تا 14٪ از مردان زیر 40 سال ED را
تجربه می کنند. این بیماری با افزایش سن شایع‌تر می‌شود و تقریباً 52 درصد
از مردان بین 40 تا 70 سال درجاتی از اختلال نعوظ را تجربه می‌کنند.

دلایلی که چرا مردان 20 تا 30 ساله ممکن است به اختلال نعوظ مبتلا شوند

نعوظ به تلاش هماهنگ بین رگ های خونی، اعصاب،
ماهیچه ها و هورمون ها نیاز دارد. ناکارآمدی در هر قسمت از این سیستم می
تواند منجر به اختلال نعوظ شود.

تغییرات در عملکرد آلت تناسلی شما می تواند
چیزهای زیادی در مورد سلامت شما بگوید. وقتی مردم به دنبال مراقبت برای ED
هستند، اغلب فرصتی برای یافتن شرایط بهداشتی اساسی است.

اگر جوان هستید، دلایل اصلی اختلال نعوظ ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. تاثیر عوامل روانی و عاطفی بر اختلال نعوظ

مسائل روانی شایع ترین علت ED در سنین پایین تر است. آنچه در روحیات شما اتفاق می افتد می تواند بر بدن شما تأثیر بگذارد و بالعکس.

ED می تواند نشانه ای از شرایط سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب باشد. استرس در زندگی و مشکلات روابط شما نیز می تواند در اختلال نعوظ نقش داشته باشد.

علاوه بر این جامعه فشار زیادی بر جوانان وارد می‌کند. آنها اغلب انتظارات غیر واقعی در مورد عملکرد جنسی دارند.

2. تاثیر داروها بر اختلال نعوظ

ED و کاهش میل جنسی می تواند از عوارض جانبی
بسیاری از داروها باشد. رایج ترین داروهایی که افراد 20 تا 30 ساله مصرف می
کنند و می توانند به ED منحر شود عبارتند از:

• داروهای ضد افسردگی
• داروهای ریزش مو، مانند فیناستراید (Propecia®).

3. تاثیر شرایط عروقی بر اختلال نعوظ

جریان خون سالم برای رابطه جنسی ضروری است. مشکلات عروق خونی شما می تواند بر جریان خون تأثیر بگذارد و نعوظ را دشوار کند.

اگر زیر 40 سال دارید، ED می تواند نشانه اولیه مشکلات قلبی عروقی باشد، مانند:

• آترواسکلروز (سخت شدن رگ ها)
• بیماری قلبی
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا

بیماری عروقی و ED نیز با سایر شرایط رایج مرتبط است:

• دیابت با کند کردن جریان خون و ایجاد آسیب عصبی، ED را دو برابر می کند.
• چاقی خطر ابتلا به بیماری های عروقی، دیابت و تستوسترون پایین را افزایش می دهد که همگی می توانند باعث اختلال نعوظ شوند.
• COVID-19 می تواند باعث التهاب ناشی از اختلال نعوظ در رگ های خونی شما شود و همچنین بر سلامت روانی شما تأثیر بگذارد.

4. تاثیر شرایط عصبی بر اختلال نعوظ

نعوظ به سیگنال های عصبی از مغز بستگی دارد. برخی از بیماری های عصبی می توانند این سیگنال ها را مسدود کنند،مانند:

• اسکلروز چندگانه
• آسیب نخاعی
• آسیب مغزی تروماتیک

5. تاثیر مسائل ساختاری بر اختلال نعوظ

مشکلات در ساختار آلت تناسلی و بافت های اطراف آن نیز می تواند بر عملکرد تأثیر بگذارد. یک مشکل ساختاری ممکن است به این دلیل باشد:

• جراحی لگن برای شرایطی مانند سرطان روده بزرگ یا بیماری التهابی روده
• آسیب تروماتیک به آلت تناسلی، مثانه یا لگن

برخی شرایط نیز می توانند بر ساختار و عملکرد آلت تناسلی تأثیر بگذارند:

• هیپوسپادیاس : وضعیتی که در بدو تولد وجود دارد که در آن دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی نیست.
• بیماری پیرونی : آلت تناسلی خمیده که در بدو تولد وجود دارد یا در طول زمان ایجاد می شود.

6. تاثیر اختلالات غدد درون ریز بر اختلال نعوظ

هورمون ها پیام رسان های شیمیایی در بدن شما هستند. شایع ترین هورمون مرتبط با ED تستوسترون است که میل جنسی شما را تقویت می کند.

سطح تستوسترون به طور طبیعی با افزایش سن کاهش
می یابد. اگر جوان هستید، تستوسترون پایین می تواند به دلیل طیف وسیعی از
شرایط باشد، مانند:

• استفاده از استروئید آنابولیک
• شرایط ژنتیکی، مانند سندرم کلاین فلتر
• آسیب بیضه

تستوسترون پایین می تواند باعث ED شود، اما همیشه مقصر اصلی آن نیست. همه افراد با تستوسترون پایین دچار اختلال نعوظ نمی شوند.

7. تاثیر عوامل سبک زندگی بر اختلال نعوظ

وقتی سالم هستید کل بدن شما بهتر کار می کند. عوامل سبک زندگی که می توانند باعث اختلال نعوظ شوند عبارتند از:

• الکل و رژیم غذایی: مصرف بیش از حد الکل می تواند
  باعث اختلال نعوظ شود و یک رژیم غذایی ناسالم می تواند منجر به طیف گسترده
  ای از بیماری ها شود که می تواند باعث ED شود.
• مصرف مواد: به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد افرادی که از ماری جوانا استفاده می کنند دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به ED هستند.
• عدم فعالیت بدنی: ورزش نکردن می تواند خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با اختلال نعوظ را افزایش دهد.
• سیگار کشیدن: کشیدن سیگار یک عامل خطر مهم برای اختلال نعوظ است. و هر چه بیشتر سیگار بکشید، خطر بیشتر می شود.

نحوه درمان اختلال نعوظ در سنین پایین

اولین قدم در درمان اختلال نعوظ این است که
بفهمید چه چیزی باعث آن شده است. پزشک در مورد سابقه پزشکی شما می پرسد و
یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایشاتی را تجویز
کنند:

• آزمایش برای تشخیص دیابت
• آزمایش برای بررسی سطوح کلسترول
• آزمایش برای بررسی تستوسترون

بسته به آنچه که باعث اختلال نعوظ می شود، پزشک ممکن است یک یا چند روش درمانی را توصیه کند:

تغییر سبک زندگی

تغییرات سبک زندگی به تنهایی اغلب می تواند اختلال نعوظ را معکوس کند. استراتژی های اثبات شده عبارتند از:

• اجتناب از مصرف الکل
• ورزش بیشتر
• کاهش وزن
• ترک سیگار

سکس درمانی

این یک گزینه درمانی بی‌خطر است که به افراد
اجازه می‌دهد از طریق مسائل روانی برای بهبود روابط خود کار کنند. این
تکنیک واقعا می تواند به بهبود خودآگاهی و اعتماد به نفس کمک کند.

پیدا کردن درمانگر جنسی دشوار است. بنابراین صبر کنید و با حوصله به دنیال مشاور حرفه ای بگردید.

داروی اختلال نعوظ

داروهای خوراکی برای اختلال نعوظ در دسترس
هستند. اما آیا باید آنها را بدون نسخه مصرف کرد؟ دریافت نوع دارو و دوز
مناسب مهم است. بنابراین، ضروری است که پزشک برای شما دارو تجویز کند.

برای افراد جوان تر، توصیه می شود که یک نسخه
برای دوز پایین روزانه از داروهای خوراکی دریافت کنند. دوزهای پایین
داروهای ED فقط نعوظ را درمان نمی کنند. آنها اجازه می‌دهند خودانگیختگی
بیشتر و نعوظ قوی‌تر در زمان مناسب داشته باشید. این اغلب به جنبه اعتماد
به نفس اختلال نعوظ کمک می کند.

درمان های مداخله ای

اگر این درمان ها موثر نباشند، اورولوژیست در
مورد راه های دیگر برای بهبود نعوظ با شما صحبت خواهد کرد. که ممکن است
شامل موارد زیر باشد:

• دستگاه های انقباض خلاء
• تزریق مواد مخصوص به آلت تناسلی
• ایمپلنت آلت تناسلی

اگرچه درمان های مداخله ای در افراد جوان کمتر
رایج است، اما می توانند به بهبود سلامت جنسی شما کمک کنند. در مورد اهداف
جنسی و صمیمیت با شریک زندگی خود با اورولوژیست خود صادق باشید.