از آنجایی که جمعیت جهان به‌طور اجتناب ناپذیری به سمت شهرنشینی می‌رود، ضروری است که این مناطق را تا حد امکان برای ساکنان قابل زندگی کنیم و کلید این مورد، بهبود تحرک شهری است که تأثیرات متفاوتی بر جنبه‌های مختلف زندگی شهری دارد.
با بررسی نحوه ساخت شهرها و سیستم‌های حرکت شهری که برای مردم و سیاره زمین به کار می‌روند، سه شهر کلیدی به عنوان نمونه‌های برجسته ارائه می‌شوند. این سه شهر هر کدام از مزایای دیرینه خود برای نوآوری در تحرک شهری، به نفع شهروندان خود استفاده کرده‌اند.
گردشگری در تابستان امسال به‌طور غیرمنتظره‌ای افزایش یافته و آینده کار به‌طور فزاینده‌ای ترکیبی است. در پاسخ به این تحولات و اگر می‌خواهیم تجربه جمعی زندگی شهری را بهبود ببخشیم، منظر شهری باید تغییر شکل داده و بهبود یابد. شاید بزرگترین و اساسی‌ترین مورد قابل قبول این حرکت شهری باشد. چگونگی برخورد شهرها با این موضوع و تقویت تحرک شهری، تاب‌آوری آنها را در مواجهه با چالش‌های همه‌گیر و کیفیت زندگی شهری در آینده تعیین می‌کند.
ضروری است که ما تأثیر اقتصادی بر بهره‌وری، سلامت، رفاه و کیفیت کلی زندگی تحرک شهری را درک کنیم. برخی از شهرهای پیشرو در تحرک شهری و کیفیت زندگی در ذیل آمده است.
سنگاپور؛ تحرک و بهره‌وری اقتصادی
سیستم حمل‌ونقل عمومی یکپارچه سنگاپور گواهی بر تأثیرات مثبت برنامه‌ریزی راهبردی است. تحرک شهری، دیگر رسیدن به مقصد نیست و در عوض به یک پارامتر حیاتی نشاط اقتصادی و تعامل انسانی تبدیل شده است.
سهولت و کارایی جابجایی در یک شهر به‌طور مستقیم بر بهره‌وری افراد و مشاغل تأثیر می‌گذارد. نتایج تحقیقات ثابت کرده است که سیستم‌های حمل‌ونقل ناکارآمد می‌توانند از عوامل متعددی مانند فقدان زیرساخت‌های لازم یا برنامه‌ریزی حمل‌ونقل غیربهینه ناشی شوند و همه اینها منجر به ترافیک می‌شود که به ساعت‌های رفت‌وآمد طولانی‌تر و خسته کننده‌تر تبدیل می‌شود و بهره‌وری را کاهش می‌دهد.
برعکس، راه‌حل‌های حرکتی برنامه‌ریزی‌شده، همانطور که در شهرهایی مانند کپنهاگ که حمل‌ونقل عمومی کارآمدی دارد، یا در آمستردام با زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری کلاس جهانی، زمان رفت‌وآمد را به حداقل رسانده است و امکان افزایش بهره‌وری فردی و زمان صرف در فعالیت های معنادارتر را فراهم می‌کند.
مزایای این مورد بسیار بیشتر از سرمایه‌گذاری است؛ هر یک دلار سرمایه گذاری در حمل ونقل عمومی می‌تواند بازده اقتصادی حدود ۴دلار را تضمین کند. راه‌حل‌های تکنولوژیکی نیز برای بهینه‌سازی جریان ترافیک و به حداقل رساندن تراکم استفاده شده است. اینها به‌طور مستقیم بر بهره‌وری و پایداری تأثیر می‌گذارند. حمل ونقل عمومی کارآمد تنها در ایالات‌متحده، از تأخیر جاده‌ها جلوگیری می‌کند تا ۸۶۵ میلیون ساعت و معادل ۴.۲ میلیارد گالن بنزین در سال صرفه جویی شود.
کپنهاگ؛ ضرورت سلامت عمومی
کپنهاگ خود را به پناهگاه دوچرخه‌سواران تبدیل کرده است، ازدحام ترافیک را کاهش داده و سبک زندگی سالم‌تر را ترویج می‌کند. ازدحام در جاده‌ها، اتکای بیش از حد به سوخت‌های فسیلی در حمل‌ونقل، سیستم‌های حمل ونقل عمومی ناکافی و در نتیجه شلوغ، همگی مشکلات جسمی و سلامت عمومی را بدتر می‌کنند. مشکلات تنفسی ناشی از کیفیت پایین هوا، مشکلات مربوط به فشار خون بالا ناشی از ساعات طولانی رانندگی و استرس روحی ناشی از راه‌حل‌های حرکتی ناکارآمد است که ازجمله موارد دیگر منجر به تصادفات ترافیکی جاده‌ای می‌شود.
هوای پاکتر ناشی از کاهش تراکم ترافیک و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به‌عنوان ملموس‌ترین نتیجه سیستم‌های حمل‌ونقل شهری کارآمد شناخته می‌شود. برخی از شهرها تاکنون با موفقیت تلاش‌هایی را برای مقابله با تراکم ترافیک انجام داده‌اند که شامل برخی از شهرها از جمله میلان با ون‌های برقی است.
اتخاذ روش‌های حمل‌ونقل پایدار مانند اشتراک‌گذاری سواری وسایل نقلیه الکتریکی منجر به کاهش سطح آلودگی صوتی و آلاینده‌های محلی هوا از انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود و این مورد به تنهایی می‌تواند رفاه ساکنان را به طور قابل توجهی افزایش دهد. علاوه بر این، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های پایدار مانند زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری و ایستگاه‌های شارژ وسایل نقلیه الکتریکی باعث کاهش اتکا به وسایل نقلیه شخصی و کاهش انتشار کربن می‌شود.
بارسلونا؛ تعاملات اجتماعی و کیفیت زندگی
در بارسلونا، خیابان‌ها به فضاهای جمعی تبدیل شده است و تعاملات اجتماعی فراگیر را تشویق می‌کند. کیفیت بالای زندگی در یک شهر توسط عوامل مختلفی تعیین می‌شود و فراگیر بودن و سهولت رفت‌وآمد از جمله مهمترین آنهاست.
دگرگونی تحرک شهری با طراحی شهری فراگیر می‌تواند ارتباط متقابل بیشتری را در داخل شهر ایجاد کند. محله‌های مناسب برای عابر پیاده، فضاهای سبز، خطوط دوچرخه امن و فضاهای پارک مشترک به شهروندان کمک می‌کنند تا با محیط اطراف خود درگیر شوند و تعاملات اجتماعی و مشارکت اجتماعی را افزایش دهند. چنین اقداماتی ارزش اقتصادی شهرها را افزایش می دهد.
شهرهایی که از فوریت تغییر شکل تحرک شهری استقبال می‌کنند، می‌توانند پیشرو باشند. علاوه بر اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل عمومی برای تشویق فراوانی در استفاده، راه‌حل‌های تحرک شهری باید در دسترس‌تر و کارآمدتر شوند که می‌توان از طریق کمپین‌های آگاهی که مزایای تحرک پایدار را از طریق وسایل نقلیه الکتریکی، راه حل‌های حمل و نقل کوچک و راه‌حل‌های اشتراک برجسته می‌کند، افزایش داد. در نهایت، تحرک شهری باید منعکس کننده استفاده بدون در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی اقتصادی باشد.
همه این عوامل را می‌توان با تغییر به سمت حمل ونقل عمومی سبز چند وجهی که می‌تواند با ایجاد زیرساخت‌های شهری با کیفیت، بهره‌گیری از فناوری تا حداکثر ظرفیت آن و تشویق ساکنان به داشتن زندگی سالم و سازنده‌تر با پذیرش راه‌حل‌های هوشمندتر حرکت شهری تسهیل شود، مورد توجه قرار گیرد. کپنهاگ، بارسلونا و سنگاپور نشان داده‌اند که این امکان وجود دارد و شهرهای دیگر نیز باید از مزایا، فرهنگ و مردم منحصربه‌فرد خود برای ساخت بهترین محیط‌های شهری استفاده کنند.
هر روز افراد زیادی از مناطق روستایی به شهرهای سرتاسر جهان نقل مکان می‌کنند و تقاضاهای زیادی را برای زیرساخت‌های موجود و به‌ویژه سیستم‌های حمل‌ونقل موجود ایجاد می‌کنند. شهرهای در حال شکوفایی به سیستم‌های حرکتی معاصر نیاز دارند که بتوانند تعداد فزاینده‌ای از مردم را جابجا کنند و در عین حال کمترین آسیب ممکن را به محیط طبیعی وارد کنند. بازیگران متعدد، ازجمله دولت های ملی و محلی، باید برای ایجاد سیستم های حمل‌ونقل شهری پایدار از نظر زیست محیطی و مالی با یکدیگر همکاری کنند.
منابع
sciencedirect.com
europeansting.com
weforum.org
carnegieendowment.org
انتهای پیام