بی‌گمان این یک اقدام حساب‌شده و تلاش برای مشروع جلوه دادن ادعای امارات عربی متحده پیش از هرگونه اقدام نظامی برای اشغال جزایر ایران یا در گرماگرم درگیری نظامی میان اسراییل و جمهوری اسلامی و یا در پی تضعیف توان نظامی ایران به دنبال تهاجم نظامی اسراییل به ایران است.

این امر مرا به یاد ماجرای جنگ کانال سوئز در اکتبر ۱۹۵۶ می‌اندازد که در گرماگرم تهاجم فرانسه و انگلستان به مصر، اسراییل در یک حمله‌ی غافلگیرکننده از شرق به مواضع مصر در کانال سوئز حمله برد تا به اهداف از پیش طراحی شده خود دست یابد.

امیدواریم امارات عربی متحده و کشورهای حامی آن مرتکب چنین اشتباهی نشوند، چون بدون شک در این پروژه خود شکست خواهند خورد و روزگار ایران همیشه چنان نخواهد بود که آن‌ها آرزویش را دارند.

تجربه تاریخی نشان داده است که ایران همیشه قفنوس‌وار از دل خاکسترهای ناشی از ویرانی‌های گوناگون دوباره سر بر آورده و در رستاخیزی دوباره توان ملی خود را زنده خواهد کرد.

نیروهای جان بر کف مسلح ایران باید با هوشیاری تمام مواظب حرکت‌های ایذایی همسایگان پرادعای جنوبی‌مان باشند و به دیپلماسی و سفرهای خوش‌بینانه و گاه توهمی دولتمردان ما در جلب دوستی آن‌ها، دل نبندند.

اجلاس مشترک شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپا و حمایت اتحادیه از ادعاهای امارات بر جزایر ما، آشکارترین نشان نابهنگام بودن دیپلماسی دیرهنگام دولتمردان و دست‌اندرکاران سیاست خارجی است.