گرفتگی عضلانی یکی از نگران‌کننده‌ترین Symptoms است که می‌تواند بر زندگی افراد تأثیر بگذارد. معمولاً این عارضه را به عواملی مانند ورزش بیش از حد، کم کاری یا رژیم غذایی مربوط می‌کنند، اما در این مطلب ما به سه مورد از مواد معدنی و ویتامین هایی اشاره می‌کنیم که کمبود آنها می‌تواند به گرفتگی عضلات منجر شود.
**1- منیزیم**
منیزیم یک ماده معدنی ضروری است که تقریبا تمام اعضای بدن برای سلامت آنها به آن نیاز دارند. این ماده معدنی به تداوم عملکرد طبیعی بدن مانند کنترل فشار و قند خون، سلامت استخوان‌ها و عملکرد عضلات و اعصاب کمک می‌کند. کمبود منیزیم در بدن به «هایپومنیزیمی» معروف است که در این حالت سطح منیزیم بدن پایین‌تر از مقدار مورد نیاز برای حمایت از عملکرد‌های ذکر شده است.
منیزیم به طور طبیعی در بسیاری از غذاها و نوشیدنی‌ها وجود دارد و در برخی از غذاها و محصولات مانند آنتی‌اسیدها و ملین‌ها نیز اضافه می‌شود. افرادی که رژیم غذایی متعادلی دارند، کم##
کمبود منیزیم می‌تواند به موارد زیر ناشی شود: مصرف الکل، سوختگی که به بخش‌های وسیعی از بدن آسیب زده است، برخی داروها مانند دیورتیک‌ها (داروهای ادرارآور)، آنتی‌بیوتیک‌های خاص، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و شیمی‌درمانی، اسهال مزمن، بیماری‌های دستگاه گوارش مانند سندرم روده تحریک‌پذیر، ترشح بیش از حد هورمون آلدوسترون در غدد فوق کلیوی، تعریق بیش از حد، سوءتغذیه و بالاخره دفع بیش از حد ادرار ناشی از آسیب کلیه یا دیابت مرتبط است.
**2- ویتامین دی**
ویتامین دی یک نوع ویتامین محلول در چربی است که از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، غذاها و مکمل‌ها تامین می‌شود. ویتامین دی در واقع یک اصطلاح عمومی برای دو فرم مختلف این ویتامین به نام‌های دی ۲ (D۲) و دی ۳ (D۳) است که هر دوی آنها سیستم عصبی، ایمنی و عضلانی را تقویت می‌کنند. جذب ناکافی کلسیم و فسفر که ناشی از کمبود ویتامین دی است، می‌تواند به شکنندگی استخوان‌ها و ضعف عضلانی منجر شود.
کمبود ویتامین دی ممکن است در نتیجه یکی از موارد زیر رخ دهد: افزایش سن که در توانایی پوست برای سنتز ویتامین دی اختلال ایجاد می‌کند، برخی داروها، انواع خاص سرطان مانند لنفوم، پوست تیره‌تر، سابقه خانوادگی کمبود ویتامین دی یا راشیتیسم در کودکی، قرار نگرفتن در معرض نور خورشید به میزان کافی، نارسایی کلیه یا نارسایی کبد که می‌تواند مانع فرآوری درست ویتامین دی در بدن شود، سوء تغذیه.
**3- ویتامین ب**
ویتامین ب یک مجموعه از هشت ویتامین است که برای تبدیل غذا به انرژی اهمیت دارند و بیشتر به نام ویتامین ب کمپلکس شناخته می‌شوند. از آنجا که هر ویتامین ب عملکردی منحصربه‌فرد دارد، تاثیر کمبود ویتامین ب بر اساس نوعی که کمبود دارید، متفاوت است. گرفتگی عضلات به احتمال زیاد به دلیل کمبود ویتامین ب۱۲ (کوبالامین) رخ می‌دهد.
ویتامین ب۱۲ به طور طبیعی در مواد غذایی با منبع حیوانی مانند گوشت، ماهی، مرغ، محصولات لبنی و تخم مرغ یافت می‌شود. گیاهان ویتامین ب۱۲ ندارند اما برخی غلات صبحانه و مخمرهای غذایی با ویتامین ب۱۲ غنی شده‌اند.
کمبود ویتامین ب۱۲ می‌تواند با فهرستی از علائم همراه باشد مثل حالت گزگز و سوزن سوزن شدن در دست و پا، گرفتگی عضلانی، سرگیجه، اختلالات شناختی، آتاکسی یا از دست دادن هماهنگی و همچنین خستگی و افسردگی.
از جمله دلایل کمبود ویتامین ب۱۲ می‌توان به مشکلاتی مانند ناتوانی در جذب ویتامین ب۱۲ از غذا، کمبود ژنتیکی فاکتور موثر در جذب ب۱۲، جراحی دستگاه گوارش، استفاده طولانی‌مدت از برخی داروها مانند مهارکننده‌های اسید معده و کمبود این ویتامین در رژیم غذایی اشاره کرد.
در عین حال کمبود ویتامین دی در بسیاری از افراد می‌تواند فاقد علامت باشد اما می‌تواند با این نشانه‌ها همراه شود: رشد غیرطبیعی استخوان از جمله اسکولیوز یا انحنای غیرطبیعی ستون فقرات و پاهای خمیده یا زانوی ضربدری، درد استخوان، ضعف عضلانی، راه رفتن توام با درد، ضعف استخوان‌های ستون فقرات، لگن و ساق پا.