به گزارش خبرنگار خبرگزاری سلامت (طبنا)زنجان، دکتر شاهین بشارتی، پرکاری تیروئید را بیماری خطرناکتری نسبت به کمکاری دانست و اظهار کرد: با این حال برخلاف کمکاری تیروئید که یک بیماری مادامالعمر است و با مصرف دارو کنترل میشود، پرکاری تیروئید قابل درمان است.
وی با بیان اینکه غده تیروئید وظیفهی سنتز دو هورمون مهم تیروکسین T۴ و ترییدوتیرونین T۳ را بر عهده دارد،بیان کرد: در پرکاری تیروئید به دلیل اختلال در عملکرد غده تیروئید، هورمونهای T۳ و T۴ بیشتر از نیاز بدن ترشح میشوند و در نتیجه، فرد بیمار مستعد لاغری میشود.
فوق تخصص غدد و متابولیسم خاطرنشان کرد: بیماران دچار پرکاری تیروئید علیرغم اینکه دچار افزایش اشتها و پرخوری میشوند ولی انرژی زیادی از دست داده و به سمت کاهش وزن و لاغری پیش میروند.
بشارتی، تپش قلب را از علائم مهم پرکاری تیروئید عنوان کرد و افزود: لرزش دستها و همچنین احساس لرزش درونی در بدن، حساسیت نسبت به گرما و احساس خفگی و تعریق بیش از حد، خارش، بیرونزدگی چشمها و دچار شدن به اسهال در نتیجهی افزایش حرکات دستگاه گوارش از علائم اصلی پرکاری تیروئید است.
وی با اشاره به اینکه گاهی ممکن است علائم کمکاری تیروئید در اختلال پرکاری نیز مشاهده شود، اظهار کرد: با توجه به غیر اختصاصی بودن علائم، فقط با انجام آزمایش خون میتوان کمکاری یا پرکاری تیروئید را تایید کرد.
این فوق تخصص با بیان اینکه پرکاری تیروئید با مصرف دارو قابل درمان است، افزود: در برخی موارد ممکن است پرکاری تیروئید با مصرف داروها به مرور زمان تبدیل به کمکاری شود و در مواردی نیز پرکاری تیروئید به درمان دارویی مقاوم است و ممکن است با جراحی یا درمان با ید رادیواکتیو تبدیل به نوع کمکار شود.
بشارتی تشکیل ندول و گِرِهَک در تیروئید را باعث اختلال در ساختار و بزرگ شدن غده تیروئید دانست و گفت: غده تیروئید هر فرد تقریبا به اندازه بندانگشت شست او است و ساختار پروانهای شکل دارد و از دو لوب راست و چپ تشکیل شده است که از نظر اندازه برابرند و توسط یک پل کوچک از بافت تیروئیدی به نام ایسموس به هم متصل شدهاند.
وی، افزود: در اختلالات ساختاری ممکن است در هر یک از این لوبها یا پل کوچک بین آنها ندولهایی تشکیل شده و باعث بزرگی غده تیروئید شود که اصلاحا گواتر نامیده میشود و دلیلی بر پرکاری یا کمکاری تیروئید نیست.
این فوق تخصص غدد با بیان اینکه گواتر میتواند تکگرهای (سینگلندول) یا چندگرهای (مولتیندول) باشد، خاطرنشان کرد: اگرچه گاهی ممکن است ندولها تبدیل به نوع بدخیم شوند ولی الزاما افزایش تعداد آنها دلیل بر بدخیمی نیست.
بشارتی بیان کرد: ندولها حتما باید مورد بررسی سونوگرافی قرار بگیرند تا نوع آنها از نظر خوشخیم یا بدخیم بودن مشخص شود و در صورت بدخیم بودن حتما باید نمونهبرداری انجام شده و درمانهای مربوطه آغاز شود.
انتهای پیام/
source