ایمپلنت باد شدنی: یک جفت لوله در داخل آلت تناسلی قرار می گیرد و به یک پمپ قابل فشار داخل کیسه بیضه متصل می شود. برای ایجاد نعوظ بایستی پمپ را فشار دهید. ایمپلنت های باد شدنی همچنین می توانند به افزایش جزئی طول و عرض آلت تناسلی کمک کنند. پس از گذاشتن ایمپلنت آلت تناسلی، همیشه باید از آن برای ایجاد نعوظ استفاده کنید.
ایمپلنت ها ممکن است باعث عفونت شوند. اگر عفونت مجاری ادراری، عفونت پوستی یا عفونتی در سراسر بدن خود دارید، نباید ایمپلنت بگذارید.
عوارض جانبی احتمالی ایمپلنت عبارتند از:
- خود به خود باد شود.
- دستگاه خراب شود.
- پمپ جابجا شود.
ایمپلنت ها همچنین انجام جراحی بزرگ شدن پروستات، سرطان مثانه یا سایر بیماری های اورولوژیک را دشوارتر می کنند.
جراحی بازسازی عروقی می تواند مشکلات زیر را برطرف کند:
- عروق خونی مسدود شده را ترمیم کند تا جریان خون به آلت تناسلی بهبود یابد.
- وریدها را مسدود کند تا از نشت خون از آلت تناسلی جلوگیری کند.
ترمیم عروق خونی برای افراد جوان تر با انسداد کوچک بهتر است و معمولاً برای افرادی که انسداد گسترده تری دارند، خوب عمل نمی کند.
درمان های جایگزین
درمان های دیگری نیز وجود دارد که می توانید مورد بررسی قرار دهید:
- طب سوزنی: این روش سنتی چینی شامل قرار دادن سوزن های بسیار نازک در نقاط خاصی از بدن شما است. اعتقاد بر این است که سوزن درمانی توانایی بدن را برای بهبود خود تقویت می کند. این روش به برخی افراد کمک کرده است اما برای اثبات اثربخشی آن، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
- آروماتراپی: برخی از رایحه‌ها، مانند لیمو، می توانند خلق و خو را بهبود بخشند و شما را برای داشتن رابطه جنسی آماده تر کند.
موارد منع شده برای اختلال نعوظ
تستوسترون: هورمونی مردانه است. اگر سطح تستوسترون شما طبیعی است، به مقدار بیشتری نیاز ندارید.
ترازودون: یک داروی ضدافسردگی است. هنوز مشخص نیست که آیا به درمان اختلال نعوظ کمک می کند یا خیر و توصیه نمی شود.
مکمل ها: بسیاری از محصولات بدون نسخه به عنوان راه های کاملا طبیعی برای درمان اختلال نعوظ تبلیغ شده اند، اما مشخص نیست که آنها موثر و ایمن هستند یا خیر.
source