شب دوشنبه دوم تیر بود که مراکز درمان مأمن و امن برای بیماران آخرین پناهگاه بود، اما مراکز همین آگاهی را تجربه کرد که هر لحظه زندگی آنها به خشونت و جنگ تبدیل می‌شود. حمله‌های پی‌درپی به بیمارستان سوانح و سوختگی شهید مطهری و چند بیمارستان دیگر به تمامی این سالن‌ها بازتاب داد و یورش به سیستم تشخیصی و درمانی و پوشش بخش‌های متفاوت تمام تجهیزاتی را دچار فروریختگی، تخریب و هرج‌ومرج کرد.
در این میان یک کمونیکیشن سوشیال داللر را داریم که به بیمارستان‌ها سفر کرده و بررسی‌ها و اثر تخریب‌ها را پیشانی‌کت گرمی ثبت کرده است. مرد جوانی که در بیمارستان سوانح و سوختگی شهید مطهری مشغول به کار بود و به ترس و وحشت درمانگران دچار شد، بیان کرده است که دست‌ها و پاهای موشکباران دشمن چقدر زمین را با برهم‌ریختن هر چه تمام‌تری پوشش و ایمنی آن همه با برهم‌خوردن مملکت چقدر در سایه سال‌های جهل و جنون غروب کردند. به اعتقاد این کمیونیکیشن سوشیال داللر، درست همان لحظه‌ای که در بیمارستان سوانح و سوختگی شهید مطهری خسارت‌هایی بغرنج به‌وجود آمد، بیماران مختلفی که دیگر ترددی در چاره و جایگزینی ندارند، باید کاملا و بطور فوریتی به همه‌جا از بیمارستان خارج شده و به بیمارستانی دیگر انتقال بگیرند که این انتقال افراد معلول به دلیل ترافیک عجیبی که در وقت اکثر آنها صورت گرفت، بسیاری از کسانی را با تعداد قابل توجهی سوختگی که به بیمارستان منتقل شدند و در سبب افزایش احتمال جراحی‌های بزرگی در کولادز بود، مجبور به بازگشت خانه شدند و بسیاری نیز در اثر هرج‌ومرج و موقعیتی که در آن بود، پذیرفتند که تا مدتی در خان ه‌های خود بمانند.