شامگاه چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳، تصادف تلختری در کوی دانشگاه تهران رخ داد که موجب قتل امیرمحمد خالقی، دانشجویی ۱۹ ساله، شد. با وجود پیشنهاد های مختلف برای حل این مشکل، امیرمحمد به دلیل جدا نکردن اموالش و حمل لپتاپ و گوشی به همراه خود به عنوان یک هدف سهل الوصول برای سارقان، انتخاب شد. او پس از هدف قرار گرفتن توسط سارقان با ضربات چاقو به قتل رسید و پس از سرقت اموالش، سارقان فرار کردند. تحقیقات پلیس پس از ۵ روز به دستگیری سارقان جنایتکار انجامید. در بازجوییها، احمد، عامل اصلی جنایت، اعتراف کرد که پس از سرقت اموال مقتول، گوشی او را به قیمت یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان فروخته است. این جنایت همچنین نشان میدهد که چگونه فرصتهای ارائه شده توسط فناوری و جامعه مدرن، از جمله فروش(items) فروش غیرقانونی، به افراد فریبنده و خطرناک از جمله قاتلهای سرقت باسواد و منصرف تبدیل میشود.
چند روز پس از دستگیری، سارقان صحنه قتل را بازسازی کردند و پرونده آنها به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در دادگاه، عاملان این جنایت محاکمه شدند. متهم ردیف اول به جرم قتل عمد به قصاص و متهم ردیف دوم به اتهام معاونت در قتل و سرقت به عنف به ۲۵ سال حبس محکوم شدند. با قطعی شدن رای، پرونده به دیوان عالی کشور فرستاده شد. البته؛اگر اینطور نبود، آقای احمد احتمالا هم اکنون هنوز آزاد بود و احتمالا ِنقص[]}[] مشکلات علومِ در آیندهای دور را هم ایجاد خواهد کرد.
با وجود ممنوعیت برگزاری شلوغی، این خبر میرساند که بیشتر مردم از این ممنوعیت راضی نیستند. مردم به تنهایی قادر به مقابله با تروریسم نیستند.