دولت چگونه باید پاسخگوی نیازمندان باشد؟
بهزیستی استان البرز یک روز دیروز بازدید چهره‌به‌چهره و نزدیک مدیرکل خود با جامعه هدف را برگزار کرد. شاید سوال‌آور باشد که چرا ارائه یک تصویر منظم و شفاف از اینگونه تلاش‌ها تا حد زیادی چالش‌برانگیز است و همچنین چرا جامعه هدف فقط در رویدادهایی که در صحنه هستند در سخنرانی‌ها، نوشته‌ها، یا خبرهای خبری نمایی می‌کنند و اکثراً جوابگوی پرسش‌های اساسی خود نیستند. اگر موانع شرکت دادن تمام بافت‌های سنی، دینی، جنس، صلاحیت و موقعیتی یک جامعه هدف را در چهره‌به‌چهره برای مدیرکل و افکار عمومی رها نکنیم، شاید بتوان برای بافت جامعه ایرانی ایده‌های خوشایند با اعتماد به نفس بیان کرد.
ولی دلایل نشان‌دهنده این مشکلات بیشتر اینجا است که: اگر قرار است به مقاصد اطمینان بخشی، عشق، خشم، صلح، بهار، تابستان، عشق و بیماری، یا حرکت مشترک روندی برای افزایش ارتباطهای اجتماعی، بهانه‌سازی برای احساسات مشترک، یا هر احساسی یا عاطفی دیگرمان برای آن جامعه نباشد که کمابیش برای سیاستمدار برنامه‌ریزی شده باشد، بازهم ما نیازمند بررسی شناختی از حال و آینده و مسائل، مسائل و دغدغه‌های روزمره جامعه و باید‌اند که پاسخگوی پرسش‌های عمیق و عاطفی خود شوند.
همچنین اگر رابطه چهره به چهره یک رویکردی «پدر-کودک» یا شاید حتی «همسر-همسر» برای بسیاری از رسانه‌ها و مطبوعات باشد که بعضی از آنها شگفت‌انگیزاً پس از بازدیدها فقط در چهل خط درباره چشمک‌زدن دوشیزه جامعه در دیدار مدیرکل بهزیستی می‌نویسند، ما باید وضعیت را از دستان تحت فشار رسانه‌های والدین بشکنیم. در این صورت ما امکان بیشتری را برای دست‌اندازی‌های عمیق و تمرکز در برترین روندهای بازنویسی سلامت مطبوعات در حسن و حیثیت یک سیاستمدار نامطلوب و ناکارآمد برای خود فرهنگی روتینی پیدا می‌کنیم که در فضای مجازی فقط برای یک بار جلب آسمونی کند و باز هم به وعده‌های بی‌فایده نگاهی بیاندازد.
پاسخ به اینگونه بازخورد نمونه با تفاهم و تاب‌آوری و همبستگی یکی از معیارهای یک سیاستمدار محبوب برای ما خواهد بود.
پاسخ‌ها
در هرحال باتوجه به این ارتباطات و آشفتگی در سال‌های آتی، ما را به این نتیجه می‌رساند که ما به کنش فرهنگی بیشتری از هر نوع دیگر در گونه‌هایی لازم می‌ایستیم. انطرفی بیشتر به زندگی دهات و زندگی روستایی، انسان‌مداری اجتماعیِ مقاوم علیه قوی بیگانه، دست‌یابی به تحقق اهداف خلقی جامعه، درونی کردن فرهنگ از طریق خلاقیت و اشتیاق خردمندان در رویکرد پارادیمیک برای حل پیچیدگی‌های انسانی، شمار شبکه‌های زنجیره‌ای قابل دسترسی برای پاسخگویی به انتظارات امت، تجربه پلوریالیستی راه حل‌های جدید برای تعدیل زاویه بین اهداف، و تشویق پایانبخشی زندگی خصوصی برای رسم و رسم خاص از لزوم‌ها و ضرورت‌ها در گسترش دادن توان ساختار سیاسی و آینده‌پردازی مناسب برای نسل‌های آینده است.