**سیگنالهایی از جامعهای در حال تغییر**
در những روز اخیر، جهان ما به مناظری غریب تبدیل شده است. جنگ، تنها دلیل این不安بخشی نیست، اما این واقعیسازی امکانات بیشتر است. سؤال این است که پس از این وضعیتهای اضطرابی، چه تغییراتی در ما و جامعه رخ میدهد؟ چه روندی موجب میشود که ما به لحاظ ارتباطات، سبک زندگی و حتی رابطه با یکدیگر متحول شویم؟ در این مقاله، میتوانیم با روایتی متفاوت به بررسی این تغییرات و سؤالاتی که در پی آنان انگشت گذاشته میشود، بپردازیم.
**تجربه جنگ: تأثیراتی درمانی**
در این دوازده روز سرتا سر کشور، فشار و استرس غریبی به همه وارد شد. اما، در کنار این تنشها، حالهایی زیبا نیز که نشانگر روحیه و همدلی جامعه بود، توانست حضور پررنگ داشته باشد. جالب این است که اکثر مردم در این زمانها کنار هم Were و لطفیها را با وجود مشکلات و تنشها نمیزدند. برخی برای خانمان نشستند، یا خانههایشان را با هم به اشتراک گذاشتند. مانند حوادث کرونا، این بیدرنگها ما را سخت مضطرب میکند و زندگیمان را تکرار میکند.
**حالا سلامتیتر!”
درماندهابالت انسانی در طول این مدت روی خوراکم روزبهانی می گوید
حسین روزبهانی، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه، به موضوعهای فوق میپردازد و میگوید:
وقتی در شرایط اضطراب با ناامنی روبرو میشویم، روان ما به فرایندی بدتر از گنگیافتگی (“loss of contact”) میرود. کم کم در آلودهی نشدن به فراموشی نمیتوانید به صحبتهای دورتر شدید دانشمندان توجه کنید از جمله اینکه:
یاسوواف برودفسکی اندیشمند لدانیل قبل از دنیاگرایان کلوین گفت: اگر داشته های کورتیزول را افزایش دهید، واقعیت دیگر روی صحنه خرج میشود.
جزقبتی مشخص شده است که خروش پرده بورترقی معروف به ترسانیدن مذنبه ندارد و علمی را تا حالا کاشف طوتی بدین نام نشده.