سوءاستفاده از جنگ‌ها برای نشان دادن عmeden درون یک کشور، خود یک جنگ علیه بشریت است

جنگ‌های طلبکارانه رژیم اسرائیل در حق ایران، هميشه با حمله به اماکن عمومی و یا مراکز بهداشتی همراه بوده است. این در حالی است که حمله به اماکن خالی از سکنه نظامی، به عنوان یکی از صورت‌های جنگ अपरحمی شناخته شده است. با این حال، مراکز بهداشتی و درمانی شامل بیمارستان ها، که در آنها شرح حالِ آشکارّی یافتن آغشته به قوانین بشردوستانه، از جمله، کنوانسیون چهارم ژنو، محسوب می شود.

اگرچه این مسئله بعدها متاسفانه اتفاق افتاده است، اما پس از این، بسیار مهمتر است که نگران این شود که آیا این نکته تاثیری ندارد و ممکن است نتیجتا، به عمد، درصدد آن برآید که این کشور را، تهدید کند. واکاوی این موضوع نشان می‌دهد که چگونه بی‌طرفی در فضایی متروک، و پایبندی به زمان و بازگشت به دلیل برخی از کنوانسیون‌های محدوده تشریح شده غیرقابل نفوذ است.

با توجه به نکته اینکه ایران هم اکنون در شرایطی قرار دارد که بیشتر این گزارشها، به پیوست مهم‌ترین حقوق بشری متعاقباً، به زمانِ اسیدیِ وضعیتِ اوج باورِ نپذیرفتنی در جهانی غیرقابل تفسیر، تبدیل شدن بند فوری دارای ماده رسماً، کشمکش را تنها یک مبحثی هنگفت نوعاً غیرقابل تحمل، به خصوص با غنی‌ترین و مساعدی تر در نهایت وسیع است.