به گزارش سلامت نیوز به نقل از verywellmind، برای قربانیان خشونت خانگی – چه حملات فیزیکی، آزارهای روانی یا دیگر انواع سوءرفتار – آثار این آسیبها کاملاً مشخص است. اما در حالی که آسیبهای وارده بر قربانیان اصلی مشهودند، تأثیرات جدی و گاه پنهانی بر کودکانی که شاهد خشونت هستند، کمتر مورد توجه قرار میگیرد.
در این مقاله به آثار کوتاهمدت و بلندمدت تماشای خشونت خانگی بر کودکان پرداختهایم و همچنین راهکارهایی برای محافظت از کودکان در برابر این خشونتها ارائه شده است.
چه تعداد کودک شاهد خشونت خانگی هستند؟
به گفتهی آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا، هر ساله بین ۳ تا ۱۰ میلیون کودک و نوجوان شاهد خشونت خانگی هستند.مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) خشونت خانگی (که به خشونت شریک صمیمی نیز معروف است) را شامل خشونت فیزیکی، آزار جنسی، تعقیب و آزار روانی میداند.
مشاهدهی این خشونتها میتواند آثار کوتاهمدت و بلندمدت جدی برای کودکان به همراه داشته باشد. به همین دلیل، محافظت از کودکان و آموزش روابط سالم و مرزهای شخصی اهمیت بسیاری دارد.
اثرات کوتاهمدت خشونت خانگی بر کودکان
خشونت خانگی پدیدهای متأسفانه رایج است.گزارشها نشان میدهد حدود ۲۵٪ کودکان در طول زندگیشان در معرض خشونت خانوادگی قرار دارند.
برخی اثرات فوری که کودکان تجربه میکنند:
- اضطراب:کودکان در چنین محیطهایی مدام نگران هستند و هر لحظه انتظار بروز درگیری یا خشونت را دارند. این میتواند باعث ایجاد حالت اضطراب همیشگی شود. در کودکان پیشدبستانی ممکن است به صورت مکیدن انگشت شست، شبادراری یا گریه و نالهی زیاد بروز کند.
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD):دیدن خشونت میتواند باعث بروز PTSD در کودکان شود؛ حتی اگر خودشان مورد آزار مستقیم نباشند. این اختلال ممکن است باعث کابوسهای شبانه، تغییر الگوی خواب، عصبانیت، زودرنجی و مشکل در تمرکز شود.
- مشکلات جسمی:علاوه بر سلامت روان، فشار ناشی از تماشای خشونت میتواند باعث سردرد یا دلدردهای مکرر شود.
- رفتار پرخاشگرانه:نوجوانان ممکن است برای مقابله با این وضعیت، رفتارهای پرخطر مانند فرار از مدرسه، روابط جنسی ناایمن یا مصرف مواد را در پیش بگیرند و حتی دچار مشکلات قانونی شوند.
- سوءرفتار مستقیم:در بسیاری از موارد، کودکانی که در محیطهای خشونتبار زندگی میکنند، خود نیز قربانی خشونت (فیزیکی، کلامی یا عاطفی) میشوند.
اثرات بلندمدت خشونت خانگی بر کودکان
حتی وقتی کودک از محیط خشونتبار خارج میشود، آثار مخرب آن ممکن است سالها باقی بماند.
- افسردگی:کودکانی که در چنین محیطهایی بزرگ میشوند، در بزرگسالی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی، مشکلات تمرکز و احساس غم و اندوه قرار دارند.
- مشکلات جسمی:بیماریهایی مانند بیماریهای قلبی، چاقی و دیابت در بزرگسالی میتواند با استرس و سوءرفتارهای دوران کودکی مرتبط باشد.
- تکرار الگوهای خشونت:متأسفانه برخی کودکان ممکن است در بزرگسالی همان الگوهای خشونت را تکرار کنند؛ مردان به تکرار خشونت فیزیکی و زنان به تجربهی مجدد آزار جنسی در روابط آینده.
محافظت از کودکان در برابر خشونت خانگی
دانستن اینکه آثار خشونت میتواند طولانیمدت باشد، اهمیت محافظت از کودکان را دوچندان میکند:
- ایجاد امنیت:اولویت اصلی، خروج از محیط خشونتبار و فراهمکردن امنیت برای کودکان است.
- آموزش روابط سالم:به کودکان بیاموزید که روابط عاشقانه باید عاری از خشونت باشد و اختلافات میتواند با آرامش حل شود.
- آموزش مرزهای شخصی:به کودکان یاد بدهید بدن آنها متعلق به خودشان است و هیچکس حق ندارد به آنها آسیب بزند.
خشونت خانگی اثرات مخربی بر سلامت روان و جسم کودکان دارد. دریافت حمایت حرفهای از رواندرمانگران و درمانگران میتواند به کاهش آثار این آسیبها کمک کند و به کودکان فرصتی برای بهبود و رشد در محیطی سالمتر بدهد.