بحران جمعیت، پوستهای از مشكلات زیرین
در حقیقت، بحران جمعیت در بسیاری از کشورهای جهان به یک مسئله جهانی تبدیل شده است. با توجه به نرخ کم باروری و افزایش سن متوسط جمعیت، بسیاری از کشورها در حال تجربه دنیای جدیدی از ماهیت بحران جمعیت هستند. این بحران نشاندهندهی تاثیر مخرب متداولترین سناریوهای جمعیتی است. تنزل نرخ باروری در ایران و بازدهی ناکافی در بخشهای مختلف قانون حمایت از خانواده، نشاندهندهی بحران جمعیت است که با تنها استناد به قانون حل نمیشود. در حقیقت، نیاز به یک رویکرد جامع و متعادل در سراسر حوزهی سلامت است.
کشورهای جهان با تجربه، نشاندهندهی دستاوردهای مختلف در جهت کاهش بحران جمعیت هستند. کره جنوبی و چین، کشورهایی هستند که با هزینههای هنگفت در تلاش برای جلوگیری از این بحران بودهاند. با این حال، حتی با صرف بودجههای سنگین، هنوز نتوانستهاند به طور کامل نسبت به ابهام موجود نظر ایالف داشته باشند. بدین ترتیب، احتیاج به یک رویکرد نوآورانه در جهت حل این بحران و با توجه به راه حل های یاد شده فوق، است.
در این زمینه، قوانین حمایت از خانواده میتواند به یک راهکار مفید تبدیل شود. در واقع، حدود ۴۰ ماده از این قانون، به وزارت بهداشت مرتبط است. این امر نشان میدهد که تلاش در جهت بهبود شرایط از طریق این قوانین بسیار حائز اهمیت است. متعاقباً، در حالیکه عملکرد مراکز درمان ناباروری در ایران قابل توجه است، هنوز درصد موفقیت در سطحی نیست که رضایت بخش باشد. یکی از راه حلها، گسترش حمایتها و دسترسیها است.
تصمیمبندیهای کلان همچنین مهم است. بنا به گزارشات رسمی، رادیوتراپی بیمارستان رازی با دستور رئیس جمهور، به اتمام رسیده است. با این وجود، این الزام امانتی برای بهرهبرداری از تأسیسات در دسترس وجود دارد. در چنین شرایطی، احتیاج به یک رویکرد متعادل در جهت استفاده از منابع موجود وجود دارد. منظور، جلوگیری از هدررفت منابع و به کارگیری آن در جهت بهبود بهداشت است.
در این زمینه، قانون برنامه هفتم توسعه در خصوص پزشک خانواده و نظام ارجاع، یکی از برنامههای بزرگ است. اما تکمیل این طرح به سه پایه اساسی اقتصاد سلامت، نیروی انسانی و ساختار منسجم نیازمند است. در این میان، پیادهسازی سامانه ارجاع الکترونیک و بازخورد بهدرستی، بسیار حائز اهمیت است.
راهحلهای بالقوه برای مطابقت با نظامهای ارجاع باید جستجو شده و به اجرا در آیند.
حتی در این Situation، با انجام همان تصمیم های قبل به همان نتایج نهایی خواهیم رسید.
در نهایت، باید از مدیریت منابع انسانی نیز استفاده شود. بر این اساس، باید اولویتها اصلاح شود و در موارد ضروری مانند پرداخت حقوق کارکنان، تأمین دارو و تجهیزات و در نهایت پرداخت به پیمانکاران، دسترسی داشته باشیم. در این شرایط، تنها با ایجاد رضایت، میتوان به تحول رسید.