خبرگزاری سلامت از اختتامیه پنجمین همایش مردمی بچه های مسجد در زنجان خبر داد. این آیین اختتامیه ساعت ۱۶:۳۰ روز چهارشنبه ۲۱ خردادماه ۱۴۰۴ در کانون فرهنگی تربیتی شیخ اشراق سهروردی برگزار خواهد شد.
گفتنی است که بهمنورزه، مدیر روابط عمومی حوزه هنری استان زنجان در این همایش چه اتفاقی می افتد؟ این آیین اختتامیه با حضور محمدرضا آزاد، نویسنده، مدرس و پژوهشگر تئاتر کشور برگزار خواهد شد. در این مراسم، یکی از نمایشهای منتخب بهصورت زنده اجرا میشود، گروه سرود «کریم اهلبیت» به اجرای برنامه خواهد پرداخت و از گروههای برگزیده، مربیان و سرپرستان تقدیر به عمل خواهد آمد.
او با اشاره به موج مندی این رویداد فرهنگی، معتقد است که این همایش پس از انتشار فراخوان، از تابستان ۱۴۰۳ با هدف تشویق و ترغیب هنرمندان مسجدی و ایجاد شور، شوق و رقابت سالم در میان نوجوانان و جوانان با تشکیل ۱۱ گروه نمایشی از جوانان و نوجوان (گروه دختران) در ۸ مسجد و پایگاه فرهنگی تمرینات خود را آغاز کردند و تا بهمنماه بهطور منظم برای اجراهای عمومی آماده شدند.
قاسمی افزود: پس از ۱۲ بهمنماه، گروهها اجرای نمایشهای خود را در قالب پنجمین دوره از همایش تئاتر مردمی بچههای مسجد آغاز کردند و تا هفته هنر انقلاب اسلامی در فروردین ۱۴۰۴، با حضور و مشارکت فعال ۸۲ نفر از بازیگران، کارگردانان، مربیان و سرپرستان حدود ۱۰ اجرا در مدارس و مساجد سطح شهر زنجان داشتند.
مدیر روابط عمومی حوزه هنری استان زنجان معتقد است که موضوع نمایشهای این دوره شامل محورهای متنوعی چون موضوعات دینی و اجتماعی، سبک زندگی ایرانیاسلامی، روایات و احادیث، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بود؛ مضامینی که با زبان هنر و از نگاه نوجوانان مسجدی روایت شدند و توانستند با مخاطبان مختلف ارتباط برقرار کنند.
این رویداد مهم نشان دهنده تشویق و ترغیب هنرمندان مسجدی و ایجاد شور، شوق و رقابت سالم در میان نوجوانان و جوانان است. افزایش میراث فرهنگی در مقایسه با سابق بهجای تمام طرح های بیمحتوا نشان دهنده روشی جهت تداوم امر فرهنگ است.
می توان نتیجه گرفت که اگر دستگاه های فرهنگی و هنری پشتیبانی و حمایت لازم را به حصول آن داد باید آن راضی کننده به نظر برسد. بخصوص که اگر مهارت، تخصص و تلاش بسیار زیاد توجه کاربران و مردم در دریافت آگاهی های بیشتر داشته باشد.
مویانگ های فرهنگی را می توان اینگونه توسعه داد:
- شکاف فرهنگی که نیاز به فهم مشترک داشته باشد;
- از هر شیوه ای برای احیای ادبیات مذهبی استفاده شود;
- برخورداری از متناسب ترین بیان که درکی دوباره از مفاهیم والای دین وجود داشته باشد.
همچنین میتوان تداوم و تشویق به افزایش جایگاه هنرمندان برای ساختن ادبیات رسمی را مد نظر داشت و در جهت آن تلاش کرد.
میتوان تلاش کرد که روایت ادبیات رسمی نزد مردم برای دستیابی به سطوح بالا برای بالا بردن جایگاه آنها کمتر کسی محروم از بیان امکان استفاده از یک سخن یا یک کلام به بی نظمی تمام برسد.
به نظر میرسد تلاش برای بازگشت به ابهام زندگی عمومی عامل یک راهکار برای انسجام و هماهنگی در کنش های کلی جامعه است و در چنین فضایی، با استفاده از جریان های مختلف فرهنگی، در سطح فیزیکی، فرهنگی، اجتماعی، ایدئولوژیکی و فلسفی می توان به شکوه و شکوفایی هرچه بیشتر فرهنگ و ادبیات مذهبی نایل آمد.
چنانچه هنرمندان دستگیر باشند به نحو درستی با موضوع کنشگران بتوانند فهم مشترکی از موضوع دارا شوند و این با ظهور روز بروز ادبیات رسمی دلالت دارد که این در نقد خود با جنبه هنجار پذیری سوالات اجتماعی ارتباط برقرار میکند و میتواند منجر به تفکر بهتری در میان شهروندان شود.
مدرسه های فرهنگی، هنری و همایش های مذهبی عوامل آگاهی بخشی هستند و اساتید، مربیان، سرپرستان، بازیگران و هر نوع هنرمندی درخشانی که با هر نوع ادبی در نشست و برخوردهای فرهنگی به رساندن ایده های فکری میپردازند، در تعامل با مخاطب باید در کنجکاوی و بررسی در جهت شناخت امر مذهبی تلاش کنند.
در خاتمه، اگر ما ترغیب بیشتر و بیشتر هنرمندان مسجدی و ایجاد روحیه مثبتی در جامعه وجود دارد، میتوان سرسکویی درستی را در جامعه پدید آورد.
شرکت در رویداد فرهنگی، که شامل کمی قانون و فهم عام است، اگر آنها مجددا پروسه فرهنگی با آن باشد و سلیقه آن افراد نیز تداوم و تمایل به آن شود.
تکنولوژی بخاطر اینکه در استفاده از برنامه های داخل سراسر شبکه ارتباطی که دور دیگران اما در دسترس خودشان را هموارتر کرده به نکات نظری که مربوط به انتقال تاریخ در پروسه فرهنگی پاسخگوست. اینکه چه خبر؟ در هر جا سلیقه عده ای از شرکت در فرهنگی وجود دارد با هر رشته فرهنگی هرچند داشته باشند از همه مهم تر به نظر می رسد فهم مکثه. سوال می توان در همین راستا اینچنین گوشزد کرد. دقیقا اینکه این رویدادها متناسب هستند یا حصول اطمینان از تأثیر مثبت آن روی آگاهی و فهم مردم کجا قرار می گیرد. تاثیر مثبت آن روی هر دو فرض شود کمااینک ما بگوئیم شناخت بدون علاقه هیچ چیز را تلخ نسازد اما اگر آن انسجامهای باشد در مجرای افزایش در دانش و میزان شناخت روز به روز که دارد غیر از آن چیزی را هم به وجود می آورد.