**حادثه الهه حسین‌نژاد: به سوی امنیت زنان در جامعه**
گزارش شده است که یک زن جوان، الهه حسین‌نژاد، در یکی از خودروهای مسافرکش شخصی، قربانی خشونت شد. این فاجعه نه تنها یک جنایت فردی است، بلکه نشانه‌ای آشکار از شکاف‌های عمیق در ساختار امنیت اجتماعی و فقدان سیاست‌گذاری پیشگیرانه در زمینه ایمنی زنان است. حادثه الهه حسین‌نژاد باید زمینه‌ای برای بحث و بررسی در مورد امنیت زنان و سیاست‌گذاری‌های مربوط به آن شود.
**مسأله امنیت زنان نباید فرعیت تلقی شود**
امروز، روشن است که امنیت زنان یک رخ دادن فرعی و احساسی نیست، بلکه یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های امنیت ملی و اجتماعی در کشور است. هنگامی که یک زن، در میانه فعالیت‌های اجتماعی خود، جان می‌بازد، این خود نشانگر ضعف‌های ساختاری در حوزه نظارت، پیشگیری و فرهنگ‌سازی است.
**نیاز به سیاست‌گذاری پیشگیرانه**
ضروری است که با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نخبگان دانشگاهی، نهادهای مدنی و کارشناسان حوزه امنیت اجتماعی، راهبردی علمی، عملی و جامع برای پیشگیری از خشونت علیه زنان تدوین شود؛ راهبردی که فضای شهری، سیستم حمل‌ونقل، محیط‌های کاری و فضای دیجیتال را به صورت یکپارچه دربر گیرد. سیاست‌گذاری در این حوزه باید فراتر از اقدامات مقطعی، به بخشی جدایی‌ناپذیر از توسعه پایدار و عدالت اجتماعی تبدیل شود.
**راه‌حل‌های بالقوه**
در این زمینه، برخی از راه‌حل‌های بالقوه عبارتند از:
* اقدامات نظارتی هوشمند
* ساماندهی قانونی حمل‌ونقل‌های شخصی
* آموزش عمومی
* توسعه زیرساخت‌های حمایتگرانه
* تشکیلکال حقوقی مدنی و خصوصی
**ضرورت حمایت از زنان**
تامین امنیت زنان، نه یک مطالبه خاص، بلکه یک اولویت ملی و نشانه‌ای از بلوغ اجتماعی و سیاسی ماست. برای رسیدن به این هدف، جامعه به یک نگاه کلی و ملی در این زمینه نیاز دارد. تأمین امنیت زنان، امنیت همه جامعه است. بنابراین، وقت آن رسیده است که این واقعیت را جدی بگیریم و به سوی یک جامعه safer متناسب با نیازهای مختلف برویم.