عید قربان، نماد فداکاری و ایثار در دهه‌های اخیر از اهمیت مضاعفی برخوردار شده است. با افزایش میزان بیکاری و فقر در کشورها، این روز بزرگ، نه تنها یک افتخار مذهبی بلکه یک الوژتم فرهنگی و اجتماعی است. مردم بسیاری در سراسر جهان برای اصل‌های والای اخلاقی و انسانی مبارزه می‌کنند و در تلاش هستند تا جامعه ای بهتر و با سطح زندگی بهتر را بسازند. لكن اغلب، این تلاش‌ها در مسیر سوء استفاده و انحراف قرار می‌گیرند. کسانی که منتظر برکت این روز بزرگند باید شکیبا باشند و از اینکه اهداف انسانی و اخلاقی را خیر باید ایثار کنند، الهام بگیرند. با توجه به آثار بکر و ظریف این روز بزرگ، ما باید به یادآوری فداکاری و ایثار ابراهیم ع اسماعیل دانشور روی بیاوریم که نشان می‌دهد که چگونه فداکاری، در بی شرمانه بودن، حتی برای یک چیز بی ارزش، ارزش معیار قربانی خود را دارد.

عید قربان علامت فداکاری و ایثار واقعی است. این روز بزرگ روزیکی است که جهان را به یادآوری از ارزش‌ها به راه می‌اندازد. در عید قربان ما نباید این روز را صرف تنها یادآوری آن چاره ناپذیر بودن قربانی کردن و ایثار را قرار داد؛ بلکه این روز باید ملاک چیرگی انسان‌ها در پویایی روشن و صمیمانه همراه با الگوبرداری از آخرین آرزوهای عبقری باشد. ما باید بندگی‌هایی را که مردم در روز عید قربان تجربه می‌کنند را با الگوبرداری تجسم بدهیم و خود را با آنها تطبیق دهیم تا در نظر پروردگار نیک راحت باشیم.

سایت دستگاه رسانی:
نیلی