رییس سازمان غذا و دارو با هشدار نسبت به سلامت و ایمنی فرآوردههای غذایی و آرایشی با عنوان تهلنجی و کولبری، از نامهنگاریهای چندین باره جهت شناسهگذاری و نظارت بر این محصولات و گفت: مردم بدانند کالایی که بدون شناسه عرضه میشود میتواند خطرات سلامتی و ایمنی داشته باشد.
به گزارش ایسنا، دکتر مهدی پیرصالحی در نشست خبری روز جهانی غذا که با شعار «ایمنی غذا، با سرمایهگذاری برای تولید مبتنی بر دانش» ۱۹ خرداد در مرکز همایشهای بین المللی صداوسیما برگزار میشود، با اشاره به اهمیت غذا برای بقا، در عین حال گفت: سالانه بیش از ۶۰۰ میلیون نفر در دنیا به بیماریهای ناشی از غذا مبتلا میشوند؛ به طوری که اجزا غذا شامل روغنها، قندها و غیره علاوه بر اینکه میتوانند مورد نیاز باشند، میتوانند آسیبزا هم باشند. به همین دلیل نیز سازمان غذا و دارو، نظارت بر سلامت و ایمنی مواد غذایی را پیگیری میکند.
رییس سازمان غذا و دارو با بیان اینکه اگر روی ایمنی غذا تاکید نکنیم، بعداً باید با «درمان» آن راجبران کنیم، گفت: ایمنی غذا خود از بسیاری از بیماریها پیشگیری میکند. بر همین اساس دستگاههای مسوول علاوه بر تامین غذای مردم باید نگرانی ایمنی غذایی را هم داشته باشند.
وی همچنین در پاسخ به سوالی درباره بازگشت برخی محصولات غذایی صادراتی، با بیان اینکه تنها هشت محصول خام غذایی از سوی سازمان غذا و دارو نظارت شده و تاییدیه دریافت میکنند، گفت: این موضوع هم به دلیل آن است که کشورهای مبداء فقط گواهی بهداشتی سازمان غذا و دارو را قبول میکنند. کالاهایی که توسط سازمان غذا و دارو تایید میشوند خوشبختانه یا بازگشت نداریم یا به میزان بازگشت به شدت پایین است. نظارت بر اکثریت محصولات خام کشاورزی با سازمانهای دیگر است.
رییس سازمان غذا و دارو به تکلیف قانون برنامه هفتم توسعه مبنی بر شناسهگذاری فرآوردههای غذایی از مزرعه تا سفره از سوی وزارت جهاد کشاورزی اشاره کرد و گفت: در صورت اجرایی شدن این قانون نیز سازمان غذا و دارو میتواند رصد و نظارت را به خوبی انجام دهد. در حال حاضر نیز نمونهگیریها از بازار انجام میشود و میزان باقیمانده آفات و سموم بسیار کم است.
رییس سازمان غذا و دارو در ادامه در پاسخ به سوالی درباره کالاهای قاچاق و کولبری و ته لنجی نیز گفت: نظارت بر محصولات غذایی قاچاق و کولبری و ته لنجی در حوزه نظارت سازمان غذا و دارو نیست و ما نظارت بر محصولات بستهبندی و تولیدات کارخانجات و هشت قلم از محصولات خام کشاورزی را انجام میدهیم و به دلیل خطراتی که این کالاها میتوانند برای سلامت مردم داشته باشند، خواستار آنیم که برخورد قانونی با این موضوع صورت گیرد.
پیرصالحی گفت: عمده کالاهایی که از مسیر کولبری و ته لنجی تامین میشوند مواد غذایی و آرایشی بهداشتی هستند و عرضه آنها بدون نظارت لازم میتواند خطرات سلامتی داشته باشد. در این زمینه چندین مرتبه نامهنگاری کردیم و خواستار شدیم که شناسهگذاری و نظارت انجام شود اما پاسخی دریافت نکردیم.
وی افزود: مردم بدانند کالایی که بدون شناسه عرضه میشود میتواند خطرات سلامتی و ایمنی داشته باشد. مردم کالاهایی را استفاده کنند که شناسه دارند و قابل رهگیری هستند.
مدیرکل فرآوردههای غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو نیز با بیان اینکه مواد غذایی تنها جنبه انرژی ندارند، بلکه در سلامت نسل و نسلهای آینده موثر است، در عین حال به تفویض اختیار صورت گرفته به معاونتهای غذا و داروی دانشگاههای علوم پزشکی اشاره کرد و گفت: به این ترتیب دانشگاههای علوم پزشکی نسبت به صدور پروانههای ساخت در همان استان اقدام میکنند و رصد و پایش انجام میشود. همچنین صدور گواهی بهداشت و حلیت نیز به دانشگاهها تفویض شده است.
وی همچنین از راهاندازی سامانه صدور گواهی سلامت محصولات غذایی خبر داد و درباره محصولات ته لنجی و کولبری گفت: اجرای برخی قوانین با ایمنی محصولات غذایی تداخل ایجاد کرده است. به عنوان مثال درباره ساماندهی کولبری چندین بار نامه نگاری کردهایم که در انتشار لیست محصولات ته لنجی و کولبری، با سازمان غذا و دارو هماهنگ باشند اما پاسخی دریافت نکردهایم و سازمان غذا و دارو در انتهای زنجیره قرار گرفته است و هر اندازه سیستمهای قبل از آن درست عمل نکنند، ما نیز دچار مشکل میشویم. در این زمینه نمیتوانیم پاسخگوی سلامت این اقلام باشیم این درحالیست که مسوولیت سلامت بر عهده ما است اما مقدمات آن در اختیار ما نیست.
وی به نگاه اقتصادی برخی ارگانها اشاره کرد و گفت: در کنار نگاه اقتصادی، باید نگاه سلامت هم وجود داشته باشد و این مشکل را در هیات مقررات زدایی داریم و بعضا بدون نظرات تخصصی، تصمیماتی گرفته میشود که تولیت وزارت بهداشت در حوزه سلامت مخدوش میشود؛ تصمیماتی که به صلاح و مصلحت سلامت مردم نیست و صرفا نگاهی اقتصادی است. لازم است در این زمینه تجدید نظر صورت گیرد.
مدیرکل فرآوردههای غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو نیز به تکلیف قانون برنامه هفتم توسعه در زمینه شناسهگذاری محصولات کشاورزی از مزرعه تا سفره اشاره کرد و گفت: آنچیزی که شناسه دارد را به راحتی میتوانیم پایش و رصد کنیم. در حوزه ایمنی غذا به مشخص بودن زنجیره غذا نیاز داریم.
در این ارتباط لازم است که در نظام صیانت از سلامت و ایمنی غذا چه توقعاتی داریم و چگونه میتوانیم ایمنی فرآوردههای غذایی را تضمین کنیم؟ همچنین ضروری است که این ضمانتهای بین المللی در ارتباط با ایمنی مواد غذایی چیست و چگونه میتوانیم از آنها استفاده کنیم؟