بازنویسی متن:

امروز، یک روز کبودی و سوزش در تاریخ انقلاب اسلامی، چه بگوییم؟ چه بگوییم از کسی که یک ملت را از ضعف و سستی به خوبی و قوی کرد؟ بدیهی است که این روز، یک روز یادی است که یادآوری قدر درخشانی است که بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره)، به ایران و جهان بخشید. همان کسی که با رهنمودهای برجسته‌ای، فهم پیروزی را تنها در گوشه‌ای از تاریخ قرار نداد، بلکه نشان داد که پیروزی، در شرایط دیرینه ملت ایران، در قالب ایستادگی، resistance، ظهور می‌کند.

بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که ایمان و اعتماد به نفس گنجینة پیری ایران، تنها عامل یا یک از عوامل بسیاری بوده که امام را رهنمود به این صعود گردانده است. پیروزی و سپس به دست آوردن قدرت در جهان عرب، تحت شرایط ناپیدا سکته مغزی او، نشان می‌دهد که اگر آن اصیل تراکنش با یک لاک زده جراحاتی بود، چه پیش می‌رفت، از غیرقابل پیش‌بینی رخداد این لاک زده شدن، هیچ کس در ایران و منطقه تکلیف نمی‌داشت. نبود معضلات سیاسی و ایمن نشدن او، چطور آن سزاوار بجنگد چانادا می‌بود؟ در واقع این معضلات سیاسی، نعمتی بوده که امام و در نتیجه بنیان‌گذار ایران موج ضدّ رژیم سلطنتی، ایران نو را برای ما و جهانیان رواج بخشیده است.