**سرطانهای زودرس؛ تهدیدی رو به رشد**
در سالهای اخیر، علم در مبارزه با سرطان پیشرفتهای مهمی به دست آورده است. بر اساس گزارش مؤسسه ملی سلامت آمریکا (NIH)، نرخ کلی ابتلا به سرطان ثابت مانده و نرخ مرگومیر بهطور میانگین در حال کاهش است. با این وجود، یک روند نگرانکننده جدید در حال شکلگیری است: افزایش تعداد مبتلایان به سرطان در سنین پایینتر.
**سرطانهای زودرس؛ تهدید واقعی**
سرطانهای زودرس (Early-onset cancers) به سرطانهایی اطلاق میشود که پیش از ۵۰ سالگی بروز میکنند. nghiênشهای جدید منتشرشده در یکی از مجلات علمی انجمن تحقیقات سرطان آمریکا نشان میدهد که این نوع سرطانها در ایالات متحده و سایر کشورها در حال افزایش هستند.
تحقیقگران NIH با بررسی دو پایگاه بزرگ داده — شامل گواهیهای فوت و رجیستریهای ملی سرطان — روند بروز و مرگومیر ۳۳ نوع سرطان را بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ تحلیل کردند. نتایج نشان داد که نرخ بروز ۱۴ نوع سرطان در میان افراد زیر ۵۰ سال افزایش داشته است.
بهعلاوه، نرخ مرگومیر ناشی از سرطانهای روده بزرگ، رحم و بیضه در میان جوانان به شکل چشمگیری افزایش یافته است.
**دلایل احتمالی این روند نگرانکننده**
دکتر «مِردیث شایلس» از مرکز ملی سرطان آمریکا (وابسته به NIH) که سرپرستی این پژوهش را بر عهده داشته، در جمعبندی نتایج میگوید: «علتهای این افزایش احتمالاً به نوع خاص سرطانها مربوط میشود و شامل افزایش عوامل خطر سرطان در سنین پایینتر، تغییر در روشهای غربالگری یا تشخیص، و بهروزرسانی در شیوههای ثبت و کدگذاری سرطانهاست.»
این پژوهش نشان میدهد که برای ۱۹ نوع از ۳۳ سرطان مورد بررسی، نرخ بروز زودرس در حال کاهش است. این فهرست شامل سرطانهای ریه و پروستات نیز میشود.
**نقاط کلیدی**
* افزایش تعداد مبتلایان به سرطان در سنین پایینتر
* نرخ بروز ۱۴ نوع سرطان در میان افراد زیر ۵۰ سال افزایش داشته است
* افزایش نرخ مرگومیر ناشی از سرطانهای روده بزرگ، رحم و بیضه در میان جوانان
* دلایل احتمالی این روند افزایشی ممکن است شامل افزایش عوامل خطر سرطان در سنین پایینتر، تغییر در روشهای غربالگری یا تشخیص، و بهروزرسانی در شیوههای ثبت و کدگذاری سرطانها باشد.
**پیامد و راه حل**
با در نظر گرفتن این رویداد مهم در رابطه با سرطان، برنامههای غربالگری و غربالگریهای دورهای میتواند نقشی حیاتی در کاهش نرخ ابتلا به این بیماری به عهده بگیرد. بهجز آن، تقویت ابعاد آموزشی پیرامون rủiانتهای به ويژه در میان جمعیتی کم سن تر میتواند در کنترل این بیماری مؤثر باشد.