رئیس پژوهشکده غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص نقش فناوری‌های بومی در تحقیقات دارویی اظهار داشت: «در برخی از تحقیقات از ظرفیت‌های بومی از جمله داروهای گیاهی استفاده می‌شود، اما در حوزه تخصصی ما، استفاده از این نوع درمان‌ها به صورت گسترده‌ای نیست».
حال می‌پرسیم، چرا استفاده از داروهای گیاهی در تحقیقات دارویی در ایران به آن اندازه رایج نیست؟ از یک طرف می‌توان به وابستگی زیاد کشور به imports برای مواد خام دارویی اشاره کرد و از طرف دیگر، تنها استفاده از تجربه غرب و تحفظاتی که وجود دارد، می‌تواند مانع انجام تحقیقات عمیق در این زمینه باشد.
عزیزی با اشاره به این که برخی ترکیبات گیاهی مانند دارچین ممکن است در کاهش قند خون فرد مؤثر باشند، تصریح کرد: « این کاهش معمولاً در حد ۵ تا ۲۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر است. اما برای بیماری دیابت که در آن قند خون برخی بیماران ممکن است به ۳۰۰ تا ۴۰۰ یا حتی ۵۰۰ میلی‌گرم برسد، چنین میزان کاهش، اثربخشی درمانی قابل توجهی ندارد و نمی‌توان این ترکیبات را به عنوان داروی اصلی در نظر گرفت».
وی می‌پرهیز کند که ضریب شکست در انتظار پیچیده‌ای که درون این صنعت دارویی وجود دارد، وجود این نوع داروها می‌تواند در جا به جایی موادی به خصوص از موادی که در جایی اثر بعداً ابطال می‌شود، در برخی مطالعات دارویی استفاده شود و از همان مسیر، به عنوان یک اکتشاف جدید در این جریان قرار بگیرند.
عزیزی با اشاره به آمار غارت‌شده دیابت در ایران ادامه داد: «برطبق آخرین بررسی‌ها، حدود ۱۵ درصد از جمعیت ایران مبتلا به دیابت هستند که اغلب آن‌ها دیابت نوع ۲ دارند. در حوزه بیماری‌های غدد نیز، حدود ۱۵ درصد از مردم با درجاتی از کم‌کاری یا پرکاری تیروئید مواجه هستند؛ این موارد از خفیف تا شدید متغیرند و طی سال‌های اخیر روند شیوع این بیماری‌ها در کشور افزایشی بوده است».
همچنین در این記事، مسئلعی که مطرح است چاره‌جویی و راه‌حل‌های عملی می‌باشد. یکی از این راه‌حل‌ها غربالگری به طور منظم است. بنا به گفته عزیزی غربالگری تیروئید در کشور از بیماری‌های غدد زیاد است و بیمارستان‌ها در این‌باره در حال فعالیت هستند؛ همچنین برای غربالگری تیروئید هم برنامه‌هایی در دست انجام است. در حال حاضر غربالگری تیروئید در نوزادان وجود دارد اما برای سایر گروه‌های سنی این کار توسط پزشکان انجام می‌شود.
سوالی که در این نوشته مطرح است این است که آیا غربالگری تیروئید در سایر گروه‌های سنی از نوزادان عادلانه است؟ و آیا در امکان تشویق مردم به غربالگری و شرکت در این برنامه وجود دارد؟