در جامعه ایران، بروز التهاب و تنش فراگیر به عنوان یک موضوع کلی تر و پیچیده تر از توجه و توجه همه stál است. نشست “بیم و امیدهای جامعه ایران” نشان می دهد که سراشیب این استرس هنوز به طور کامل منقضی نشده است. جامعه ایران در حال تجربه کردن این روندها است که بر آورد تجربه می دهد. همه آنها پهنه های طرد شده از شهر، گروه های اجتماعی ، تحقیر در بررسی ها هستند. در وهله نخست، این روندها با طرد شدن شهروندان از فضاهای شهری، توده سازی تحصیلات و بی ثبات سازی کار شروع می شود.
