یک جامعه‌پذیری با عنوان “در گیرودار درهم‌تنیدگی کم‌خونی و سرطان” در حداکثر تفکر آن پوشش می‌دهد. در ابتدا، ارتباط پیچیده و چندوجهی بین کم‌خونی و سرطان توضيح داده شده است. كم‌خونی زمانی اتفاق می‌افتد که بدن با کاهش تعداد گلبول‌های قرمز یا سطح هموگلوبین مواجه شود و در نتیجه اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها کاهش می‌یابد و فرد احساس ضعف و خستگی شدیدی را تجربه می‌کند. این وضعیت ممکن است یکی از نشانه‌های اولیه بعضی از انواع سرطان‌ها باشد یا به دلیل خود بیماری و روش‌های درمانی ایجاد شود.
کم‌خونی و سرطان رابطه پیچیده‌ای دارند که تأثیرات آن گسترش می‌یابد و بر جایگزینی روش‌های درمانی، کیفیت زندگی بیمار و پیش‌بینی تأثیرگذاری روش‌های درمانی تأثیر می‌گذارد. ازاین‌رو، برخی از متخصصان، تقاضای کاهش تا حذف روش‌های درمانی است.
برخی از سرطان‌ها، به‌ویژه سرطان خون، می‌تواند به صورت مستقیم موجب کم‌خونی شود، در حالی که برخی دیگر مانند سرطان‌های دستگاه گوارش، از طریق خونریزی داخلی باعث کاهش ذخایر آهن بدن می‌شود و فرد را دچار کم‌خونی می‌کند.
سرطان خون یا لوسمی نمونه‌ای بارز از بیماری‌هایی است که سیستم خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و زمینه‌ساز کم‌خونی می‌شود. در این بیماری، مغز استخوان به جای تولید سلول‌های خونی سالم، گلبول‌های سفید غیرطبیعی و نابالغی تولید می‌کند که توانایی مقابله با عفونت‌ها و حفظ تعادل خونی را ندارند.
بیمارانی که دچار سرطان خون هستند، اغلب با مشکلات انعقاد خون نیز مواجه می‌شوند که می‌تواند خطر خونریزی‌های داخلی را افزایش دهد و کنترل بیماری را دشوارتر کند. در نتیجه، آنها ممکن است دچار خستگی، ضعف و تنگی نفس شوند و به تصور که ممکن است خستگی در بیمار به بعد‌تری گسترش یابد.
نخستین علائم کم‌خونی ناشی از سرطان ممکن است شامل خستگی و ضعف شود که می‌تواند مؤثر باشد. این بیماری در مراحل اولیه خود معمولاً به‌راحتی قابل تشخیص نیست و همین امر گاهی باعث تأخیر در شناسایی بیماری می‌شود.
اگرچه برخی از آن وجود علائم نادر بالفعل و برخی دیگر مواجهه با افسردگی می‌باشد. که می‌تواند این تأخیر را به افزایش مدت زمان بهبودی Patients transforming اضافه کند.
علاوه بر این، روش‌های درمان سرطان نیز می‌تواند عامل ایجاد کم‌خونی باشد. شیمی‌درمانی یکی از رایج‌ترین روش‌های درمانی سرطان است که سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهد، اما در این میان، سلول‌های سالم مغز استخوان نیز آسیب می‌بینند و این آسیب باعث کاهش تولید گلبول‌های قرمز خون و فرد دچار کم‌خونی شدید می‌شود.
در این شرایط، بیمار احساس ضعف، خستگی مفرط و کاهش انرژی دارد که ممکن است روند بهبودی و توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را تحت‌تأثیر قرار دهد. پرتودرمانی نیز تأثیر مشابهی دارد، چراکه می‌تواند بر عملکرد مغز استخوان اثر بگذارد و موجب کاهش سلول‌های خونی سالم شود.
متخصص داخلی و فوق تخصص خون و سرطان می‌گوید: در مورد تشخیص اولیه بیمار که نیاز به تراکم استخوان دارد، آزمایش خون برای کم‌خونی الزامی است. این متخصص می‌گوید: اگر تراکم استخوان در قطع برسد باید چندین بار تست کم‌خونی فرد تجدید نظر می‌شود و باید تست کولونسکوپی همیگی شود.
علاوه بر این، به دلیل این‌که علائم سرطان‌های دستگاه گوارشی ممکن است با علائم سرطان‌های دیگر و برخی بیماری‌های مزمن اشتباه گرفته شود، توصیه می‌شود تا زمانی که علائم شدیدتر شوند، او را برای درمان به انجام لازم از او تحت درمان قرار دادند.
نمونه‌ای از این بیماری «سرطان خون» است. سرطان خون یا لوسمی، نمونه‌ای بارز از بیماری‌هایی است که سیستم خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و زمینه‌ساز کم‌خونی می‌شود. در این بیماری، مغز استخوان به جای تولید سلول‌های خونی سالم، گلبول‌های سفید غیرطبیعی و نابالغی تولید می‌کند که توانایی مقابله با عفونت‌ها و حفظ تعادل خونی را ندارند.
بیمارانی که دچار سرطان خون هستند، اغلب با مشکلات انعقاد خون نیز مواجه می‌شوند که می‌تواند خطر خونریزی‌های داخلی را افزایش دهد و کنترل بیماری را دشوارتر کند. در نتیجه، آنها ممکن است دچار خستگی، ضعف و تنگی نفس شوند.