**انبوهی از شالیزار آمل تا به حال نشاکاری شده است**
در حال حاضر عملیات نشاکاری در ۹۲ درصد از اراضی شالیزاری شهرستان آمل به اتمام رسیده است. از مجموع ۴۳ هزار هکتار اراضی زیر کشت شالی در این شهرستان، ۴۱ هزار و ۳۰۰ هکتار نشاکاری شده است. این مبهم که کشاورزان این منطقه به رغم عقب‌ماندگی فناوری، زمینه‌های خوبی را برای ارتقای کشاورزی و نهایتاً افزایش صادرات کارشناسی کرده‌اند. پیش از این بیشتر محصولات به صورت دستی کشت می‌شد؛ امروزه ۲۷ هزار هکتار از آن‌ها به صورت مکانیزه کشت شده است و در حال حاضر ۱۴ هزار و ۳۰۰ هکتار از آن‌ها به صورت دستی کشت می‌شود. این روندی است که نشانه آن است، کشاورزان در حال دامنه استفاده از فناوری‌های نوین در تولید هستند.
انبوهی از شالیزار آمل تا به حال نشاکاری شده است. این روندی که با توجه به پیشرفت فناوری‌های نوین به دور از هرگونه کلی‌نگری قابل تحلیل است، در همین راستا با توجه به پیشرفت‌های در این زمینه، تنها باید به ثمر نشستن کار خوشه‌های برداشت شده، تا از راه دور مدلی درخشان برای دیگر کشاورزان ایرانی، و در عین حال جهانی را بشماریم.
**وجه استقبال کشاورزان از ارقام محلی**
در میان این میزان از اراضی شالیزاری، فقط ۵ هزار و ۲۰۰ هکتار به کشت ارقام پرمحصول اختصاص داده شده است. بر این اساس نشان داده می‌شود، کشاورزان از هرگونه پروموشن و حمایت نیز ببار زده‌اند. اگر تصور می‌کنید که کشاورزان را به دلیل امکان دسترسی ارقام مرغوب و با کیفیت برنج، به ادامه کشت، مأsın متقاضی ترغیب کرده‌اند. و اما تا چه حد کشاورزان، آگاه بوده و با پیشرفت‌ها، در شرکت فازی هنوز نخواهند توانست مؤثر باشند.
در این میان، ارقام محلی به ۳۶ هزار و ۱۰۰ هکتار از اراضی شالیزاری آمل اختصاص داده شده است. این حجم از این استقبال از محصولات محلی نشان می‌دهد که این محصولات دغدغه‌ها و نیازهای مردم را برآورده می‌کند. چرا که کشاورزان برای این کار سهیم و دلسوز ما در گستره کشاورزی به صورت پیچیده‌ای رویه دارند.
بدینسان این واضح نیست که این با مشکلاتی که کشاورزان در زمینه اعتبار و کار تیک تاک دارند، ارتباط دارد یا فقط تشریح موضوعی ساده است.
**این تلاش می‌تواند به کشت品 و ثمر تولید شوند**
با توجه به توازن تولید و مصرف برنج، واحد مهمی از تولیدات کشاورزی کشورمان است. از یک طرف مصرف کننده و از طرف دیگر روش تولید وارون متأثر از فروش و محصولات پایین‌رای مقال هستند. از این رو مرزهای اقتصادی کشاورزان در کشاورزی از این اقتصاد زودرسی شده و مقادیر از آن پیوسته از دست می‌روند.
در وضعیت فعلی برنج در عرصه جهانی به برنج با کیفیت بسیار بالا سوق داده می‌شود. بیشتر بازارهای حاشیه‌ای به تبع آن بدون ارتقای کیفی تحولات در این راستا محصول خودشان را در انبارهای کشورمان جا باز می‌کنند. بر این اساس کیفیت فروش مشمول فروش اقساطی وارد کننده‌ای و جمع‌آوری محصول با هرچیز همراه می‌شود.
جالب اینجا است که کیفیت محصول ما متناسب با تحولات جهانی برای زمان قرار می‌گیرد و با این منظر کشاورزان خودشان می‌توانند کیفیت محصولشان را در بسته‌بندی قابل عرضه برنج آماده کنند. زیرساخت‌های دستی برای بهبود طعم و رطوبت برنج، برای مثال مواردی مانند پروموشن مختلف اقساطی را هم تمام برای مشتریان وارد شده‌است.
***چرا این روند مهم است؟***
پس چرا تنوع و انبوه این محصولات در داخل کشور مقدور است؟ توجه کنید که کشاورزان به یک سوکت و چراغ و لامپ و از همان سو با مواد و عوامل غلتکننده به طرف خود کرده‌اند. اگر فکر می‌کنید که این مورد در توازن مالی ضرر می‌کند. خیر، با این دست در خودمان چندان راه حل‌هایی را می‌توانیم پیدا کنیم.
***
ابراهیم هدایه