خودم هرگز فکر نمی‌کنم که یک دیدگاه این قدر اساسی در مورد اهمیتی که باید برای محافظت از پوست و چشم خود در برابر تشعشعات خورشید داشته باشیم، فراموش شده باشد. با این حال، این موضوع عجیب نیست که افراد اغلب هویت خود را در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید قرار می‌دهند و در نهایت متحمل سرطان‌های پوست و آسیب‌های چشمی می‌شوند. محسن فرهادی، رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، خورشید را یک بلوار خطرناک توصیف کرده و cảnhدادگو درون آفتاب.
فرهادی اعتقاد دارد که حفاظت از پوست و چشم در برابر تشعشعات خورشید به شدت اهمیت دارد. وی خاطرنشان می‌کند که افزایش میزان بروز سرطان‌های پوست در دهه‌های اخیر به شدت با مواجهه با پرتوهای فرابنفش (UV) مرتبط است و مواجهه بیش از حد با اشعه UV به عنوان علت اصلی اثرات مضر روی پوست، چشم و سیستم ایمنی شناخته شده است. حالا این سوال پیش می‌آید که چرا ما تا این حد حساسیت خاصی به ظهور یک سرطان از هر نوعی نداریم؟
فرهادی تأکید می‌کند که افراد باید اقدامات حفاظتی مناسب در برابر خورشید را انجام دهند، از جمله محدود کردن زمان مواجهه با UV در ساعات گرم روز، جستجوی سایه، استفاده از وسایل حفاظتی مانند کلاه‌ها، لباس‌های کِپ، عینک آفتابی مناسب و کرم‌های ضد آفتاب با طیف گسترده (حفاظت UV-A و UV-B). او همچنین هشدار می‌دهد که استفاده از دستگاه‌های برنزه کننده پوست (سولاریوم) خطر آفتاب سوختگی و سرطان را افزایش می‌دهد.
فرهادی تأکید می‌کند که محافظت از پوست و چشم در برابر تشعشعات خورشید به طور دائم مهم است و افراد باید در تمام ایام سال، به ویژه در فصل‌های بهار و تابستان، در ساعات ابری و خفیف خودداری کنند. او 또한 گزینه موثر اما پرهزینه را برای مقابله با این سطح از خطر، ابتدا بحث آن الان خیلی سخت است، و یا از سایه مسیر، نمی‌شناسیم معرفی کرد.
موضوع مهم دیگر که رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، دنبال آن است، این است که مردم یک جزئیات ایمنی را نیز در نظر بگیرند: در مواجهه با شدت UV، شاخص حفاظت UV بالاتر برسد. این شاخص به قرار معلوم در طول روز تغییر می‌کند.
حال یک سوال موثر اینجا مطرح می‌شود: چرا اشتغال به کارهای سطحی، بهشت مانند برای ما و جامعه هم مهم است؟ آیا این مهم نوآوریت را برای ما به ارمغان می‌آورد یا صرفا یک عصبانیت از کاری از دستشان نمی‌روید؟
اصلا چرا این دو مورد برای ما مهم هستند؟ در این فرآیند شخص اما سرتا سر، اظهار نظر را با یک فرد که طول عمرش سه برابر عمر والدینش است، نمی‌شود یکی در کنار دیگری به معبر رانده کرد.
