**مبارزه با دخانیات: ایران به حاشیه‌های جهانی پی می‌برد**
به گزارش سلامت نیوز، در نشست شورای معاونین وزارت بهداشت، جایزه جهانی «بدون دخانیات ۲۰۲۵» به دکتر سید مرتضی خاتمی، به پاس سال‌ها فعالیت در تدوین و پیشبرد قوانین ملی مبارزه با دخانیات، اهدا شد.
**پیشرفت ایران در مبارزه با دخانیات**
دکتر جعفر حسین، نماینده سازمان جهانی بهداشت در جمهوری اسلامی ایران، در این نشست به پیشرفت‌های قابل توجه کشور در زمینه مبارزه با مصرف دخانیات اشاره کرد و ایران را یکی از کشورهای پیشتاز منطقه در اجرای مفاد معاهده بین‌المللی کنترل دخانیات (FCTC) معرفی کرد.
وی ضمن تقدیر از تلاش‌های دکتر خاتمی، دکتر ظفرقندی و دکتر رئیسی در توسعه رویکردهای حقوقی و سلامت‌محور، به اقدامات ملموس وزارت بهداشت مانند ایجاد شهرها، مدارس و بیمارستان‌های بدون دخانیات اشاره کرد.
**دخانیات، تهدیدی جهانی برای نسل آینده**
جعفر حسین تأکید کرد که هر ساله بیش از ۸ میلیون نفر در جهان بر اثر مصرف سیگار و سایر محصولات دخانی جان خود را از دست می‌دهند. این بحران، به‌ویژه جوانان و نوجوانان را در معرض خطر قرار داده و سلامت و آینده اقتصادی کشورها را تهدید می‌کند.
وی هشدار داد که علیرغم پیشرفت‌های قانونی در ایران، عرضه دخانیات به نوجوانان همچنان ادامه دارد و این چالش، نیازمند نظارت دقیق‌تر و همکاری نهادهایی مانند وزارت کشور و پلیس است.
**ضرورت نظرسنجی ملی جدید**
جعفر حسین همچنین بر لزوم اجرای یک نظرسنجی جامع ملی یا بین‌المللی در ایران برای ارزیابی دقیق‌تر نرخ مصرف دخانیات در گروه‌های سنی مختلف تأکید کرد. وی افزود که این اقدام به ما امکان می‌دهد تا سیاست‌های آتی را هدفمندتر و اثربخش‌تر طراحی کنیم.
**سومین دریافت جایزه جهانی**
وی در پایان با اشاره به اینکه ایران برای سومین‌بار موفق به دریافت جایزه جهانی بدون دخانیات شده، گفت: این موفقیت نتیجه تلاش‌های مستمر متخصصان سلامت، قانون‌گذاران و جامعه مدنی است. اهدای این جایزه به دکتر سید مرتضی خاتمی، نمادی از رهبری حقوقی مؤثر ایران در مقابله با دخانیات است.
**برنامه‌های جدید برای مبارزه با دخانیات**
دکتر خاتمی در این ملاقات عنوان کرد که پس از دریافت این جایزه، وزارت بهداشت برنامه‌ای را برای مبارزه با دخانیات متقمیر می‌کند. این برنامه شامل_INITA([(‘X’)’.
**نقد و نظر**
باید توجه کرد که عرضه دخانیات به نوجوانان در ایران همچنان ادامه دارد. آیا این مسأله می‌تواند به صورت جدی تعقیب شود؟ آیا ممکن است اجرای سیاست‌های جدید در زمینه مبارزه با دخانیات، در دسترس نباشد؟