به گزارش خبرنگار خبرگزاری سلامت (طبنا) زنجان، بیماران پیوندی برای ادامه زندگی نیازمند دو چیز حیاتی‌اند: عمل موفق پیوند و تأمین مستمر داروهای مورد نیازشان. اهدای عضو، چراغ امیدی است که بسیاری را از چرخه دیالیز و مشکلات جسمانی نجات می‌دهد، اما این مسیر تنها با دریافت عضو پایان نمی‌یابد؛ بلکه چالش‌های دارویی پس از پیوند، دغدغه‌ای جدی برای بیماران باقی می‌ماند.  

تأمین پایدار داروهای حیاتی نه‌تنها از نظر درمانی ضروری است، بلکه می‌تواند بیماران پیوندی را از استرس مداوم کمبودها نجات داده و زمینه‌ساز یک زندگی بدون نگرانی باشد.  

امید این بیماران تنها به روز عمل پیوند وابسته نیست، بلکه به روزهایی پس از آن بستگی دارد؛ روزهایی که در آن، داروهای حیاتی باید به موقع و بدون دغدغه در دسترس باشند. این زنجیره همدلی، از اهدای عضو آغاز می‌شود و با حمایت از بیماران در تأمین داروهای ضروری، تکمیل خواهد شد.  

در این بین کمبود داروی بیماران پیوندی یکی از مشکلات اساسی در حوزه سلامت است که می‌تواند زندگی بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. داروهایی مانند سلسپت و  پروگراف و… نقش حیاتی در جلوگیری از رد پیوند دارند، اما در برخی مواقع، تأمین آن‌ها با چالش‌هایی مواجه می‌شود. 

این کمبود باعث شده برخی بیماران برای تهیه داروی مورد نیازشان به بازار آزاد مراجعه کنند، جایی که قیمت‌ها بسیار بالاتر از نرخ رسمی است. علاوه بر هزینه‌های سنگین، نگرانی از دسترسی نداشتن به دارو باعث افزایش اضطراب و فشار روانی در میان بیماران شده است. 

کابوس کمبود دارو ادامه دارد 

در میان روزهایی که باید با امید زندگی کند، اضطراب کمبود دارو سایه‌ای سنگین بر سرش انداخته است. زنی که سال‌ها درد دیالیز را تحمل کرد تا روزنه‌ای به سوی زندگی دوباره بیابد، اما حالا هر روز در جست‌وجوی دارویی است که بودنش، همان زیستن است. اضطراب، سایه‌ای سنگین بر لحظاتش انداخته، چرا که نبود یک داروی حیاتی می‌تواند تمام امیدهایش را بر باد دهد.  

بیمار پیوند کلیه به خبرنگار خبرگزاری سلامت می‌گوید: «هر روز میان داروخانه‌ها سرگردانم، تنها برای یافتن دارویی که زندگی‌ام به آن وابسته است اما پاسخی که می‌شنوم همیشه یک چیز است باید داروی ایرانی مصرف کنم، در حالی که بدنم آن را پس می‌زند. کلیه‌ام با این دارو سازگار نیست! 

مستأجرم، توان خرید دارو آزاد را ندارم، حتی داروی ما که از طریق یارانه و سهمیه داده می‌شود، گاهی در دسترس نیست. این چرخه‌ی بی‌پایان سال‌هاست تکرار می‌شود. تا کی باید استرس کمبود دارو را تحمل کنیم؟» 

سکوت و اشک‌هایش بلندتر از هر فریادند. این یک مشکل فردی نیست، بلکه زنگ خطری برای جامعه‌ای است که باید راهی برای پایان این اضطراب و بی‌ثباتی دارویی بیابد. آیا زمانی خواهد رسید که بیماران بتوانند به جای ترس، تنها به بهبود و زندگی بهتر فکر کنند؟ 

کمبود داروهای حیاتی، سلامت بیماران پیوندی را تهدید می‌کند. 

در رابطه با این موضوع بدری رسولی، مسئول واحد بیماران انجمن خیریه کلیوی زنجان، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری سلامت (طبنا زنجان) با اشاره به تعداد بیماران تحت پوشش این انجمن، اظهار داشت: در حال حاضر ۲۴۲ بیمار پیوند کلیه دارای پرونده فعال و تحت حمایت این انجمن هستند. 

وی با اشاره به اینکه ۴۶۷ بیمار دیالیزی در سطح استان زنجان تحت پوشش انجمن خیریه کلیوی زنجان قرار دارند و از خدمات این انجمن بهره‌مند می‌شوند، بیان کرد: بخش عمده‌ای از این بیماران، به تعداد ۳۱۶ نفر، در شهر زنجان هستند. 

وی با بیان اینکه تاکنون ۲۰ بیمار دیالیزی اعلام آمادگی کرده‌اند تا از طریق پیوند کلیه از اهداکننده زنده درمان شوند و در حال حاضر در انتظار انجام این فرآیند هستند، گفت: این در حالی است که تعداد بیشتری از بیماران متقاضی پیوند کلیه از اهداکننده‌ی متوفی هستند، که این فرآیند تحت نظر بیمارستان‌های مستقر در تهران انجام می‌شود و این بیماران در صف انتظار برای دریافت عضو قرار دارند.  

مسئول واحد بیماران انجمن خیریه کلیوی زنجان در ادامه، با اشاره به مشکلات و چالش‌های بیماران پیوندی، اظهار داشت: متأسفانه یکی از مهم‌ترین چالش‌های این بیماران، کمبود داروهای حیاتی است. داروهای پروگراف (۰.۵ و ۱ میلی‌گرم)، سل سپت، مایفورتیک و ساندیمون که برای بیماران پیوندی ضروری هستند، در داروخانه‌ها یا با کمبود شدید مواجه‌اند و یا به‌طور کلی موجود نیستند.  

رسولی با بیان اینکه بیماران دارای پیوند دوم کلیه مشمول بخش‌نامه‌ای از سوی سازمان غذا و دارو شده‌اند، که طبق این بخش‌نامه، بیماران دارای پیوند کلیه دوم و بیماران پیوندی زیر ۱۸ سال باید از داروهای خارجی استفاده کنند، بیان کرد: با وجود چنین بخش‌نامه‌ای، بیماران هنگام مراجعه به داروخانه‌های پنجم شهریور و رجایی در شهر زنجان با کمبود شدید داروهای مورد نیاز مواجه می‌شوند و در نهایت مجبور به دریافت داروهای ایرانی جایگزین هستند. 

وی افزود: این مسأله نگرانی جدی برای بیماران پیوندی ایجاد کرده است، زیرا بسیاری از آنها برای حفظ سلامت و عملکرد کلیه پیوندی، نیازمند دسترسی پایدار به داروهای توصیه‌شده هستند.  

مسئول واحد بیماران انجمن خیریه کلیوی زنجان با بیان اینکه بیماران با امید به خروج از چرخه دیالیز اقدام به پیوند کلیه می‌کنند، اما پس از عمل، مدام با دغدغه کمبود دارو مواجه هستند، گفت: استرس و اضطراب برای این بیماران بسیار مضر است و می‌تواند روند درمان آنها را تحت تأثیر قرار دهد، همچنین عدم دسترسی به داروهای مناسب و تأثیرگذار باعث می‌شود که کلیه‌ی پیوندی به مرور زمان ضعیف شده و عملکرد آن کاهش یابد، در بدترین حالت، این وضعیت می‌تواند منجر به پس زدن کلیه و بازگشت بیمار به چرخه دیالیز شود، که نه‌تنها بار جسمانی و روحی سنگینی بر بیماران وارد می‌کند، بلکه در مواردی ممکن است خطر از دست دادن بیمار را نیز به همراه داشته باشد.  

رسولی با بیان اینکه در دو روز اخیر، چندین بیمار پیوندی تحت پوشش این انجمن که پیوند دوم داشته‌اند و باید داروی خارجی مصرف کنند، با مراجعه به این بخش از نبود داروی مورد نیاز ابراز گلایه و شکایت کرده‌اند، اظهار داشت: یکی از این بیماران که یک ماه پیش پیوند شده و شرایط حساسی دارد، به دلیل عدم اثربخشی داروی ایرانی با مشکلات جدی مواجه است. همچنین بیماری دیگر که سطح کراتین بالایی دارد، نباید داروی ایرانی مصرف کند، اما با وجود این شرایط، همکاری لازم از سوی سازمان غذا و دارو و داروخانه‌ها صورت نمی‌گیرد و داروی ایرانی در اختیار این بیماران قرار داده می‌شود. این وضعیت سلامت بیماران را در معرض خطر جدی قرار داده است و نیازمند رسیدگی فوری است.  

وی با بیان اینکه کمبود دارو تنها محدود به بیماران پیوندی نیست، بلکه بیماران دیالیزی نیز با کمبود جدی برخی داروهای حیاتی مواجه هستند، گفت: یکی از داروهای ضروری بیماران دیالیزی سینا کلست و آمپول ترولاک و قرص فوروزماید است که با کمبود مواجه شده . با این حال، آمپول ترولاک تحت پوشش بیمه قرار ندارد، و بیماران ناچارند آن را با هزینه‌های بسیار بالا تهیه کنند. این مسئله فشار مضاعفی را بر بیماران و خانواده‌هایشان وارد کرده و نیازمند رسیدگی و حمایت بیشتر از سوی نهادهای مربوطه است.  

مسئول واحد بیماران انجمن خیریه کلیوی زنجان در ادامه اظهار داشت: انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی استان، با توجه به رسالت خود، حمایت‌های لازم را از بیماران تحت پوشش ارائه می‌دهد. بیماران پس از تشکیل پرونده و تأیید مددکاری، بر اساس شرایط پرونده مددکاری خود، از تخفیف ۱۰۰ درصدی یا تخفیف درصدی در هزینه‌های درمانی بهره‌مند می‌شوند. این حمایت‌ها در راستای کاهش فشار مالی بر بیماران و کمک به ادامه روند درمانی مناسب برای آنان صورت می‌گیرد.  

رسولی خاطر نشان کرد: همچنین کارت‌های دیالیز و پیوند بیماران نیز شامل تخفیف‌های ویژه هستند، که مبلغ این تخفیف در سال جاری ۵۰۰ هزار تومان تعیین شده است و بیماران تحت پوشش، با ارائه کارت شناسایی به داروخانه‌های طرف قرارداد، داروهای  بیماری کلیوی مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند و هزینه آن توسط انجمن خیریه کلیوی استان پرداخت می‌شود.

وپاسخ مسئولین معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی زنجان به این موضوع چیست؟ 

داروی حیاتی بیماران پیوندی در مسیر تأمین  

دکتر مهدی بیگدلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری سلامت (طبنا)زنجان با اشاره به مشکل تأمین داروی بیماران پیوندی، از جمله پروگراف، اعلام کرد:  این موضوع در سطح کشور مطرح بوده و در حال توزیع به داروخانه‌هاست. 

وی افزود:  مکاتبات لازم با سازمان غذا و دارو در این خصوص انجام شده است و تأمین این دارو ظرف یک هفته در داروخانه های سطح استان انجام خواهد شد. 

معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی زنجان با توجه به اینکه منشأ این داروها خارجی است، تأمین آن‌ها وابسته به سیاست‌های ارزی و واردات دارو می‌باشد،تأکید کرد: یکی از مشکلات اساسی در این حوزه، تأخیر در تخصیص ارز به واردات دارو است، که موجب کندی در تأمین برخی اقلام دارویی شده است. 

بیگدلی تصریح کرد: همچنین، برخی داروها به دلیل مشکلات تأمین مواد اولیه، هزینه‌های ناشی از تحریم‌ها و چالش‌های اقتصادی، با کمبود مواجه هستند. 

وی ادامه داد: کمبودهای دارویی به‌صورت مستمر رصد می‌شوند و در سطح استان تلاش می‌شود تا کمبودهای غیرکشوری نیز پیگیری و برطرف شوند. 

معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی زنجان خاطرنشان کرد: تأمین برخی اقلام نیازمند پیگیری‌های گسترده با سازمان غذا و دارو، بانک مرکزی و  و سازمان برنامه و بودجه‌ است و در استان نیز تلاش می‌شود تعداد موارد کمبود دارو به کمتر از ۱۰ قلم کاهش یابد. 

بیگدلی  در پایان با اشاره به عوامل مؤثر در کمبود دارو اشاره کرد و گفت: در برخی موارد، تولید دارو برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی ندارد، یا مواد اولیه موجود نیست، که موجب افزایش هزینه‌های تمام‌شده و کاهش تولید می‌شود. 

انتهای پیام/